Hoofdtekst
It keunstgebit
Wy wienen in kear mei in stel maten it Waad op te fiskjen. Men kin dêr sa'n kotter foar hiere mei skipper en al. Wy troffen it net sa bot, want der stie wat tefolle wyn. Ien fan 'e mannen waard seesiik. Hy gong oer de reling hingjen en jage de brut der út. Doe rôp der al gau ien: `Kom, jonges - de fisken wurde fuorre, hjir komme se wol op ôf. Goai yn!' Mar ús maat, net allinne dat er it naet te rom hie, mar it ûnderstik fan syn keunstgebit wie mei oerboard gongen. Dat foar him wie de grap der ôf. Hy joech him efkes del yn 'e kajút, want hy fielde him noch lang net lekker.
Undertusken betocht ien fan 'e oaren in fyt. Hy bûn it ûnderstik fan syn eigen keunstgebit oan 't snoer en dat gooide er yn. Doe't syn maat wer boppe kaam, helle er op, en doe rôpen se allegaer: `No moatst ris sjen, in stik keunstgebit!' Ynienen fleure de seesike man op. `Hartstikke moai', sei er, `no ha 'k myn gebit wer'. Dy dingen binne prizich tsjintwurdich, dat hy wie der tige mei op 't skik. Hy naam dat heale gebit yn ûntfangst en treau it fuort yn 'e mûle. `Och krammele', sei er, 'it is mines net, it past net'. En waps! dêr saaide er it yn 'e see.
Wy wienen in kear mei in stel maten it Waad op te fiskjen. Men kin dêr sa'n kotter foar hiere mei skipper en al. Wy troffen it net sa bot, want der stie wat tefolle wyn. Ien fan 'e mannen waard seesiik. Hy gong oer de reling hingjen en jage de brut der út. Doe rôp der al gau ien: `Kom, jonges - de fisken wurde fuorre, hjir komme se wol op ôf. Goai yn!' Mar ús maat, net allinne dat er it naet te rom hie, mar it ûnderstik fan syn keunstgebit wie mei oerboard gongen. Dat foar him wie de grap der ôf. Hy joech him efkes del yn 'e kajút, want hy fielde him noch lang net lekker.
Undertusken betocht ien fan 'e oaren in fyt. Hy bûn it ûnderstik fan syn eigen keunstgebit oan 't snoer en dat gooide er yn. Doe't syn maat wer boppe kaam, helle er op, en doe rôpen se allegaer: `No moatst ris sjen, in stik keunstgebit!' Ynienen fleure de seesike man op. `Hartstikke moai', sei er, `no ha 'k myn gebit wer'. Dy dingen binne prizich tsjintwurdich, dat hy wie der tige mei op 't skik. Hy naam dat heale gebit yn ûntfangst en treau it fuort yn 'e mûle. `Och krammele', sei er, 'it is mines net, it past net'. En waps! dêr saaide er it yn 'e see.
Onderwerp
BRUN 04155 - The Wrong Teeth
BRUN 04155 - The Wrong Teeth 
Beschrijving
Een aantal mannen gaat op zee vissen. Er wordt een man zeeziek en hij spuugt zijn gebit overboord. Een vriend hangt voor de grap zijn eigen kunstgebit aan de haak. Hij beweert het gebit van zijn maat te hebben opgevist. De man stopt het gebit in zijn mond. Het past niet en hij gooit het overboord.
Bron
Ype Poortinga: De foet fan de reinbôge. Fryske folksferhalen. Baarn [etc.] 1979, p.419
Commentaar
2 september 1978
Voor de bijbehorende tekening; zie "Beeld".
The Wrong Teeth
Naam Overig in Tekst
it Waad
it Waad
Naam Locatie in Tekst
de Wadden
de Wadden
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20