Bestand #1533: "bikstrio.mp3"

Ze kwam mej vier lakeije
op weg nor d'n Anvèrs
dwars dur ons contereien
maar raokte in misère:
de koets wo niemer wijjer,
bleef stéke in 't slijk
totdat er ferme hullup kwam
van minsen ut die wèijk.

Refrein:
En as ik nà dè klôkske heur
in 'n café verdwaold
dan zing ik van die hertogin
toen uit het slijk gehaold:
Johanna van Brabant
Ha lang geleje pech
de boeren van de Westerik
die hielpen heur op weg
maar ik kan potjandome
nog nie mej pèrd en kèr
van hier zien weg te kome
ik zèi hier veul te gèr!

Bij 't gilde van Sebastiaan
wordt soms de pot vertèèrd
mee zunne rooie sjerp om
wordt dan de kèl gesmèèrd
en as we dan gaon schieten
wè wij bij Naoije doen
dan raok ik 's mèèrgens nog de roos
maar 's aovonds geen blazoen.

Refrein:
En as ik dan dè klôkske heur
in 'n café verdwaold
dan zing ik van die hertogin
toen uit het slijk gehaold:
Johanna van Brabant
Ha lang geleje pech
de boeren van de Westerik
die hielpen heur op weg
maar ik kan potjandome
nog nie mee pèrd en kèr
van hier zien weg te kome
ik zèi hier veul te gèr!

Soms gao bè mèin de pieper
d'r is wè aon de hand
en ik word fanatieker
van ied're groten brand;
en is het vuur bedwongen
d'n commandant gerust
dan wordt er mej un goei glas bier
nog efkes naogeblust.

Refrein:
En as ik dan dè klôkske heur
in 'n café verdwaold
dan zing ik van die hertogin
toen uit het slijk gehaold:
Johanna van Brabant
Ha lang geleje pech
de boeren van de Westerik
die hielpen heur op weg
maar ik kan potjandome
nog nie mee pèrd en kèr
van hier zien weg te kome
ik zèi hier veul te gèr!
ik zèi hier veul te gèr!

Het lied over Johanna van Brabant

nee