Bestand #2854: "roodkap.mp3"
Onderwerp
AB = Anders Bijma
ABT = Attje Bijma-Tuinstra (zijn vrouw)
YP = Ype Poortinga
AB: "[Sa] wier der in man en in frou en dy hiene in famke. En dat famke hjitte Roodkapje. Mar sy hie in mem... in beppe en dy wie siik. En doe moast Roodkapje mei iten dan deis nei beppe ta. Sy kaem by beppe en dêr wierd... siet de doar fêst. Doe sei se: 'Trek maar aan het touwtje'. Si trok an het touwtje. Dy doar wier iepen..."
ABT: "Dan gaat de deur vanzelf open."
AB: "Dan gaat de deur vanzelf open. Sy der yn en sy komt by 't bêd, doe sei se: 'Wat heeft grootmoeder grote oren... eh, ogen!'
'Nammensto beter kan 'k sien.'
Doe sei se: 'Wat heeft grootmoeke een grote neus.'
'Nog beter kan ik ruike.'
Doe sei se: 'Wat heeft grootmoeke een grote mond.'
'Daar kan 'k nog beter mee happe.'
En dêr docht se in hap en dêr slae... hapt se Roodkapje op. En doe wie 't in hiele dikke greate wolf en dy eh... lei yn grootmoeders bêd. Sy moest oer de heide en grootmoeder komt thús en dy hearde it en dêr wie in jager en dy sjit dy wolf en de bûk iepen en dêr komt Roodkapje wer út. En hwat de jager hat te dwaen? Dy dy wolf fol mei stiennen en dy naeit him wer dicht. En dêr moest de... wolf hie sa'n dorst en dy nei de rivier ta en dêr de stiennen nei foaren en dêr forsûpt de wolf net yn de rivier! Mar mem en heit hiene Roodkapje wer."
YP: "Ja, dat is wol 's 'n verhael, eh, dit is út een boekje, dacht ik, net? Ik weet net woar je dit verhael..."
ABT: "Ja, nou hat er dit net goed forteld, hoe 't sy... hoe dy... Eigenlijk moet... Dy wolf waerd it gewaer. Dy gong har achternei."
AB: "O ja!"
YP: "Ja."
ABT: "En doe hearde er hwat sy sei."
AB: "Ja."
ABT: "Dat sy sei... eh... grootmoeder sei fan 'Trek maar aan het touwtje', en doe gong hy letter ek hinne..."
YP: "Ja."
ABT: "...en doe die hy itselde."
YP: "Ja. ja."
ABT: "Dû hast it net goed forteld."
AB: "Nou, toe dan moar."
ABT = Attje Bijma-Tuinstra (zijn vrouw)
YP = Ype Poortinga
AB: "[Sa] wier der in man en in frou en dy hiene in famke. En dat famke hjitte Roodkapje. Mar sy hie in mem... in beppe en dy wie siik. En doe moast Roodkapje mei iten dan deis nei beppe ta. Sy kaem by beppe en dêr wierd... siet de doar fêst. Doe sei se: 'Trek maar aan het touwtje'. Si trok an het touwtje. Dy doar wier iepen..."
ABT: "Dan gaat de deur vanzelf open."
AB: "Dan gaat de deur vanzelf open. Sy der yn en sy komt by 't bêd, doe sei se: 'Wat heeft grootmoeder grote oren... eh, ogen!'
'Nammensto beter kan 'k sien.'
Doe sei se: 'Wat heeft grootmoeke een grote neus.'
'Nog beter kan ik ruike.'
Doe sei se: 'Wat heeft grootmoeke een grote mond.'
'Daar kan 'k nog beter mee happe.'
En dêr docht se in hap en dêr slae... hapt se Roodkapje op. En doe wie 't in hiele dikke greate wolf en dy eh... lei yn grootmoeders bêd. Sy moest oer de heide en grootmoeder komt thús en dy hearde it en dêr wie in jager en dy sjit dy wolf en de bûk iepen en dêr komt Roodkapje wer út. En hwat de jager hat te dwaen? Dy dy wolf fol mei stiennen en dy naeit him wer dicht. En dêr moest de... wolf hie sa'n dorst en dy nei de rivier ta en dêr de stiennen nei foaren en dêr forsûpt de wolf net yn de rivier! Mar mem en heit hiene Roodkapje wer."
YP: "Ja, dat is wol 's 'n verhael, eh, dit is út een boekje, dacht ik, net? Ik weet net woar je dit verhael..."
ABT: "Ja, nou hat er dit net goed forteld, hoe 't sy... hoe dy... Eigenlijk moet... Dy wolf waerd it gewaer. Dy gong har achternei."
AB: "O ja!"
YP: "Ja."
ABT: "En doe hearde er hwat sy sei."
AB: "Ja."
ABT: "Dat sy sei... eh... grootmoeder sei fan 'Trek maar aan het touwtje', en doe gong hy letter ek hinne..."
YP: "Ja."
ABT: "...en doe die hy itselde."
YP: "Ja. ja."
ABT: "Dû hast it net goed forteld."
AB: "Nou, toe dan moar."
Beschrijving
Roodkapje, verteld door Anders Bijma (81 jaar) op 28 september 1971 aan verzamelaar Ype Poortinga
Relatie
nee