Bestand #3611: "VODA_009_10.mp3"

Op een avond komt Piet Baul, die woonde op Kampen, da’s gemeente vroegerwerde, een buurman, die met een moeilijkheid zat. ‘Ze hebben d’r toch zo mee tussen jongen,’ zegt die buurman, ‘want ‘k heb een bericht gehad dat me getrouwde dochter die in Rotterdam woont erg ziek is. ‘K wil d’r graag naar toe, maar ja, hoe moet ik er komen he?’ Bedenk, ’t was 1890. ‘Och,’ zegt Piet Baul, ‘da’s niets buurman! […] wacht maar even, gaan [neus] om de bok, die zal ‘k wel eens voor je inspannen. Piet Baul die komt terug met een bok. ‘Kijk, nu gaat men op een bok zitten net als op en paard en dan zei je ‘overal over en nieverast in’. Die buurman die gaat erop zitten maar die zegt: ‘Overal heen en nieverast over.’ En daar ging die, direct door de doorn hagen. Later vertelde die nog dat ie de [doorse] gegaan was ook, maar die kwam toch bij z’n dochter in Rotterdam terecht en toen ie daar een dag of twee geweest was, kwam die terug gereden en ’t was weer van ’t zelfde, want hij had weer verkeerd gezegd. Doornat kwam die thuis, met een heel kapot gezicht. ‘Maar dat geeft niets,’ zegt ie, ‘’k ben toch bij mijn dochter in Rotterdam geweest en op een gemakkelijke en [… ] maniere.’