Bestand #3618: "VODA_009_16.mp3"

Mijn vader is nog eens iets heel vreemds overkomen terwijl we op ons scheepje sliepen. We lagen meermaal in ’t haveke van Walsoorden en nogal eens naast een buurman van [Barland], da’s een dorpke schuin tegenover Ossenisse gelegen op de andere [Scheldeoever in Zuid-Beverland]. ‘K was nog bij de schipper aan boord nie in orde meneer. Vader en ik hebben dat zelf gezien, dat ’s nachts de luiken uit zichzelf opensloegen en een massa zwarte katten over het dek heen en weer rennen. Eenmaal is ’t gebeurd dat de schuit, waar we ’s avonds nog achter lagen, ’s nachts was verdwenen en ’t was nog tij dus we lagen gedeeltelijk op ’t droge. Vader zie: ‘Daar begrijp ik niks van.’ Maar den andere morgen al vroeg lag de schuit weer op zijn plaats, met op ’t voordek een tak van een boom met vreemde bladeren en de knecht, die stilkens bij ons aan boord kwam, zei: ‘Mensen, ge moet er niet verder over praten, maar ‘k heb een vreselijke nacht beleefd. Wij zijn in ene nacht naar Indië gevaren en terug. De vrouw stond aan ’t roer en de baas lag bewusteloos in zijn kooi, ikzelf had mij verstopt in ’t vooronder.’ Wij, vader en ik, dachten dat de knecht nie wel bij ’t hoofd was, maar wij konde ’t toch ook nie verklaren hoe dat schip die nacht had kunnen wegkomen en weer terugkeren. Ja om ’t kort te vertellen, de letste keer dat we d’r naast hebben gelegen, want daarna kwam de schipper nie meer in ’t haventje, was ’s nachts weer raak met de zwarte katten en de knecht van de buurman hield stiekem de wacht en hij had met een kat had ‘em de klauw met een bijl afgeslagen en toen we ’s ochtends al vroeg wakker worde, hoorden wij aan boord van de buurman een geschrei en gekerm. Vader ging kijken, maar hij werd door de schipper nogal flink afgesnauwd. ‘Mijn wijf heeft een poot gebroken,’ riep hij nog, ‘maar ’t is we d’r eigen schuld.’