MOP10414

Een jonge vrachtwagenchauffeur komt op de militaire keuring en wil graag afgekeurd worden. Hij komt bij de keuringsarts en moet zich uitkleden.
"Beroep?" vraagt de arts.
"Vrachtwagenchauffeur."
"Wat zijn je gebreken?" vraagt de arts.
"Mijn koplampen werken niet," zegt de jongen.
"Hoe bedoel je," vraagt de arts.
"Ik bedoel: ik heb slechte ogen."
"We zullen eens zien," zegt de arts en loopt naar de kaart met de kleine en grote letters.
De arts wijst op kleine letters: "Kun je dit lezen?"
"Nee, sorry," zegt de jongen.
De arts wijst op grotere letters: "Kun je dit dan lezen?"
"Nee, sorry," zegt de jongen.
De arts wijst op de allergrootste letters: "Kun je dit dan lezen?"
"Absoluut niet," zegt de jongen.
"Dat is inderdaad niet zo best," zegt de dokter, "maar ik heb nog een tweede test."
Nu laat de dokter een spiernaakte meid voor het bord gaan staan.
"Zie je wat?" zegt de dokter.
"Niets," zegt de jongen.
"Nou," zegt de dokter, "misschien werken je koplampen niet, je richtingaanwijzer doet het wel."
(Theo Meder, gehoord in 1994 van Herman Meder)

Een vrachtwagenchauffeur wil niet in militaire dienst en simuleert slechte ogen: de koplampen doen het niet. Als hij door de dokter met een naakt meisje geconfronteerd wordt, blijkt zijn richtingaanwijzer in elk geval wel in orde.

n.v.t.

1994

2013-03-01 14:46:21