Hoofdtekst
Wie de schoen past
`Een man pikt langs de straat een hoertje op om daarmee in zijn auto eens fijn van bil te gaan. Als na enig gewurm blijkt dat het een travestiet is, gooit hij haar (hem) de auto uit.
De volgende dag is het zondag en als keurige echtgenoot gaat hij met vrouw en kinderen moeder opzoeken om met haar een ritje te maken. Als iedereen fijn langs de autoweg zit te picknicken, ontdekt hij onder de achterbank de door de travestiet in de haast achtergelaten schoenen. Nog net op tijd om ze weg te gooien, voordat iedereen weer is ingestapt.
Toch verloopt de weg terug wat vervelend omdat moeder zit te zeuren: "Waar zijn nu toch mijn schoenen die ik daarstraks had uitgedaan omdat ik van die zere voeten had!"'
(Hans Kilian, brief, 5 januari 1993)
`Een man pikt langs de straat een hoertje op om daarmee in zijn auto eens fijn van bil te gaan. Als na enig gewurm blijkt dat het een travestiet is, gooit hij haar (hem) de auto uit.
De volgende dag is het zondag en als keurige echtgenoot gaat hij met vrouw en kinderen moeder opzoeken om met haar een ritje te maken. Als iedereen fijn langs de autoweg zit te picknicken, ontdekt hij onder de achterbank de door de travestiet in de haast achtergelaten schoenen. Nog net op tijd om ze weg te gooien, voordat iedereen weer is ingestapt.
Toch verloopt de weg terug wat vervelend omdat moeder zit te zeuren: "Waar zijn nu toch mijn schoenen die ik daarstraks had uitgedaan omdat ik van die zere voeten had!"'
(Hans Kilian, brief, 5 januari 1993)
Beschrijving
Een man pikt van straat een hoertje op maar gooit haar eruit als ze een travestiet blijkt te zijn. De dag erop gaat de man met het gezin plus moeder een ritje maken. Als ze ergens picknicken ontdekt de man in de auto de schoenen van de travestiet en gooit deze weg. De schoenen bleken echter van moeder te zijn.
Bron
Peter Burger: De gebraden baby. Amsterdam, 1995, p.67
Commentaar
5 januari 1993
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20