INVOER002 - Het stoere geslacht der Hunen

Hune betekent reus. De uitgang ‘ing’ of ‘ink’ duidt op verwantschap met reus. In de buurtschap Lindvelde staat nog een boerderij Hunink, die in voorhistorische tijden bewoond werd door een reuzengeslacht. Verwanten van deze lui huisden op Hunink (Oriëns) onder Lichtenvoorde.
Starkharmen van Lindvelde en Nikkeloas van Leevele waren de degelijkste noabers, die ooit door de zon beschenen zijn. Zij wekten elkaar voor de dagtaak, bakten voor elkaar brood en hielpen hun in lengte en kracht minder bedeelde boerenburen. Op ’n morgen riep de Lindvelder den Leveler reus zeer verwonderd toe: ‘Heej de breu (broden) al gaar, eej bunt zoo vroohe met den trog an ’t beej schrapen?’ ‘Oh neehe, meleeve, ik schobbe mien bloos de bassen,’ steunde de Leveler Nikkeloas, ‘ik smiete mien nog ’s umme.’ Een ander maal was Leveler Kloas orwoaleke (koortsachtig) en verzocht z’n buur kooke voor hem te bakken, ’t most zo good waezen veur ’n los lief, en voegde er aan toe: ‘Ik zal selvas (zelf) den oavend wel het (heet) stokken.’
Akkoord. Met ’n stem die de omwonenden als een zwaar schoer (onweer) deed opschrikken, zo verhaalt de chronijk, riep Starkharmen ‘sak h’m brengen’ en op het honderd bollenstemmen luide ‘too moar’ van Nikkeloas, maakte de Lindvelder Hune aanstalten om de koekedeeg in de loodzware eikenhouten baktrog, die hij onder z’n arm sloeg, in de Leveler oven te schuiven. Onderweg echter struikelde hij, en de koekedeeg kladde overal rond over het veld. Hij moet daarbij zo luid gezucht hebben, dat de zwaarste eikenbomen uit de grond sprongen, terwijl het water in de riviertjes en beken zo hard ging stromen, dat de mulders in zes weken niet hebben kunnen malen.
Het land in die streek werd evenwel zo vruchtbaar, dat sinds dit catastrophale gebeuren, de koeien er het hele jaar door tot aan d’r knieën in de klaver gingen…‘

Toen er nog reuzen bestonden, struikelde er in Gelderland eens eentje met een volle baktrog en sindsdien is de omstreek bijzonder vruchtbaar.

Ingezonden in de Nederlandse volksverhalenbank van het Meertens Instituut

Bron: Brus, H., H.B.A. Hulshof-Herwalt, J. Lueb, B.L.A.M. Veldman (1946). Lichtenvoorde 1000 jaar. Gedenkboek uitgegeven bij gelegenheid van de viering van het duizendjarig bestaan van Lichtenvoorde 945-1945. Ill. H. Hulshof. Drukkerij St. Joseph, Harreveld.

Commentaar inzender: Bestanddeel Hune, dat volgens dit verhaal reus betekent. Dit komt overeen met andere verhalen waarin Hunen, Huinen of Huynen worden aangegeven. Verder bevat het volksverhaal een verklaring van de achternaam Hunink, dat zou betekenen 'afstammeling van reus'. De familienaam Hunink, of Huinink, komt veel voor in de regio van de Achterhoek, tevens als boerderijnaam. In het aangrenzende Westfalen komt de familienaam eveneens veel voor, daar Huning, Huening of Hüning gespeld. Ook in Westfalen komt de naam vaak voor als (onderdeel van) boerderijnamen.

Hunink    Hunink   

Oriëns    Oriëns   

Starkharmen van Lindvelde    Starkharmen van Lindvelde   

Nikkeloas van Leevele    Nikkeloas van Leevele   

Lindvelder    Lindvelder   

Leveler    Leveler   

Lindvelde    Lindvelde   

Lichtenvoorde    Lichtenvoorde   

Lindvelde    Lindvelde