KOOIJMAN2552

Wat mij nog wel bekend is, maar dat was vooral bij de mestkalveren. Als een kalf het lendebloed kreeg, dat was iets waar een kalf meestal gauw van stierf. Zo'n kalf had het heel benauwd en sloeg geweldig met z'n poten. Maar er werd gezegd, als je zo'n kalf een stukje van z'n tong kan bijten, dan is het behouden. Ik heb het eenmaal gezien, dat een oude man voor een kalf ging liggen en dat hij er een stukje afbeet. Het kalf begon te bloeden en dan werd het beter.
Wat ook nog lang werd gedaan, als een kalf het lendebloed had. Een stukje van het oor afsnijden. Kwam er niet gauw genoeg bloed tevoorschijn, dan sneden ze wel eens het oor overlangs open. Later heb ik op de markt nog wel eens koeien gezien met zulke opengesneden oren en dan moest ik daar altijd aan denken.

TM 4302 - Volksgeneeskunde    TM 4302 - Volksgeneeskunde   

Als een kalf het lendebloed kreeg, dat was iets waar een kalf meestal gauw van stierf. Zo'n kalf had het heel benauwd en sloeg geweldig met z'n poten. Maar er werd gezegd, als je zo'n kalf een stukje van z'n tong kan bijten, dan is het behouden.
Wat ook nog lang werd gedaan, als een kalf het lendebloed had. Een stukje van het oor afsnijden. Kwam er niet gauw genoeg bloed tevoorschijn, dan sneden ze wel eens het oor overlangs open.

Kooijman, Henk: Volksverhalen uit het grensgebied van Zuid-Holland, Utrecht, Gelderland en Noord-Brabant. Amsterdam 1988. p. 339.