FRANKE106 - De ijzeren kroon en het roode vaandel

Friso was uit de Indische landen gekomen en had zich gevestigd aan de boorden van de Noordzee, in de nabijheid van het Vlye. hij stichtte vele steden en dorpen en regeerde er als vorst over het uitgestrekte Friesland.
Als teeken van zijn waardigheid had hij uit de Indische landen een ijzeren kroon en een rood vaandel meegebracht.
Beide voorwerpen werden in hooge waarde gehouden in Friesland.
Maar zie, een dapper koning uit Denemarken kwam met zijn roofschepen de Friesche kusten teisteren en slaagde er in de ijzeren kroon te bemachtigen. Ook op het roode vaandel had hij het voorzien maar de Friezen, die de toeleg van de Deensche koning doorzagen verborgen het nog bijtijds. Ze begroeven het diep in de aarde op een plaats die maar aan enkelen bekend was.
De Deensche roofkoning zocht het geheele Friezenland af want hij wilde het wonderdadige roode vaandel in zijn bezit hebben maar het gelukt hem niet de plaats te vinden waar de mannen van Friesland het begraven hadden.
Eindelijk gaf hij zijn pogingen op, verwoestte vele dorpen en steden te vuur en te zwaard en scheepte zich in naar zijn ruwe barre land. Alleen de ijzeren kroon wist hij aan de handen van de dappere Friezen te ontrukken en voerde hij mee naar zijn roofnest aan de Noordzee.
Vele honderden jaren lang lag het roode vaandel onder de grond en de heugenis er aan was vervlogen in het land der Friezen.
Friso was reeds lang gestorven en ook de mannen die het destijds begraven hadden behoorden niet meer tot de levenden.
Met deze mannen was ook het geheim van het roode vaandel begraven. Niemand in gansch Friesland wist er meer van. Er waren al zooveel eeuwen voorbijgegaan. Wie zou nog weten van het roode vaandel en waar het onder de grond verborgen lag.
Maar zie, toen na duizenden jaren misschien, Willebrordus in Friesland kwam om de heidenen de blijde boodschap te brengen gebeurde het wonder.
Op een keer verscheen aan de heilige een engel en deze verhaalde hem van het roode vaandel en waar het onder de aarde verborgen lag. En de vrome bisschop, die begreep dat dit een vingerwijzing was waaraan hij gehoor geven moest verzamelde een aantal getrouwe mannen en reisde naar de plaats die de engel hem aangewezen had. Hij zette zijn mannen aan het graven en na lang en hard werken gelukte het hem het vaandel ongeschonden aan het daglicht te brengen. De heilige bisschop liet het voorzichtig en eerbiedig opnemen en bracht het aan den eersten der Friezen, aan Magnus Forteman. Hij schonk het dezen edelen en dappere Fries en het volk was zeer blijde met het geschenk.
En toen nu Keizer Karel op een keer optrok om het oproerige Rome te tuchtigen, voegde Magnus Forteman met een troep dappere Friezen zich bij hem en het roode vaandel voerde hij met zich. En het bleek al spoedig welk een wonderdadige macht er van dat vaandel uitging. Want toen Keizer Karel met zijn leger voor Rome lag en zijn mannen een wijle rust gunde trokken die van Rome heimelijk op om het Frankische leger te vernietigen.
Maar de dappere Magnus Forteman had de sluwe list vernomen en aan het hoofd van zijn Friezen trok hij de opstandelingen tegemoet. Fier stapte hij aan het hoofd van de stoet en hijzelf droeg het heilige vaandel.
Vreeselijk was de schok toen de Friezen op die van Rome stootten. Bloedig was de strijd maar het roode vaandel met zijn wonderdadige macht bezielde de Friezen. Het sterkte hen en gaf hen moed en in korte tijd was het gansche leger van Rome verslagen en op de vlucht gejaagd. Als een verwarde hoop vlood het overschot naar de poorten der stad, maar Magnus Forteman met het roode vaandel, gevolgd door zijn dappere Friezen was hen zoo dicht op de hielen dat hij tegelijk met de vluchtende hoop de heilige stad binnen stormde en in bezit nam.
En eenmaal daar plantte hij het roode vaandel hoog op de Engelenburg.
En Keizer Karel was zeer verheugd over deze overwinning en hij was d de Reizen zeer dankbaar voor hun dappere daad. Hij gaf hen vele privilegien en zelf liet hij hun schilden beslaan met kostelijk zilver en met heerlijk rood goud.
Zoo groot was de macht van het roode vaandel dat een kleine troep dappere Friezen in staat was het geduchte leger van die van Rome te verslaan e op de vlucht te jagen. En Keizer Karel de zege te bezorgen.
Sedert heeft niemand meer iets van het roode vaandel vernomen.
De twee heilige bezittingen van de oude Friezen, de ijzeren kroon en het roode vaandel, beide door Friso uit het Indische land meegebracht, zijn sedert spoorloos verdwenen en nooit meer zijn ze in het Friesche land terug gekomen.
Maar de heugenis er aan leeft voort.

Friso had uit de Indische landen als teken van zijn waardigheid een rode vaandel meegebracht. Toen een koning uit Denemarken het vaandel wilde stelen, verstopten de Friezen het rode vaandel. Eeuwen later wist niemand meer waar het lag en vertelde een engel in een verschijning aan Willebrordus waar het lag. Willebrordus bracht het roode vaandel naar Magnus Forteman die het meenam toen hij met een troep dappere Friezen zich bij Keizer Karel voegde om het oproerige Rome te tuchten. Magnus Forteman ging de Friezen voor en voorkwam een list van de Romeinen terwijl het Frankische leger aan het rusten was. Van het rode vaandel ging een wonderdadige macht uit, deze macht sterkte hen en gaf hun moed en ze gingen door naar de heilige stad waar Magnus Forteman het rode vaandel op de Engelenburg plantte.

Legenden langs de Noordzee/ S. Franke. - Zutphen: W.J. Thieme & Cie, 1934, p.152-154.

Friso    Friso   

Friezen    Friezen   

Willebrordus    Willebrordus   

Magnus Forteman    Magnus Forteman   

Keizer Karel    Keizer Karel   

Noordzee    Noordzee   

Het Vlye    Het Vlye   

Denemarken    Denemarken   

[Friesland]    [Friesland]   

Rome    Rome   

Engelenburg    Engelenburg   

Heilige stad    Heilige stad   

Indische land    Indische land