ENGELB_01_009

Ja, ik heb wa ‘n kea heurd en dat was nog van de vurige eeuw, dat ze nen keal, den hebt ze vedacht van moard, het wan’n gewone hènige leu en den man, iedereen wus, at den man ônschuldig was, mè den man han’n ze vedacht van moard, den har a ‘n half joa vastezet’n, dat is woa gebuurd; doe mös der tusche Goa en Eènte doa möt ‘t gerechtshof hem’m lèèng, doa hebt ze Hut’nklaos ok berecht; en den man den hef dan ‘n hlaf joa ônschuldig ezet’n en doe is ‘t oetsprök’n en doe môs he an de galg hang, mè at ze eenmaol veoadeeld waan’n, dn kreeng ze nao ‘t galgemaol, dat was ‘t leste et’n wat ze kreeng, dat was ‘t galgemaol, neum’m ze dat, dan kreeng ze nog ‘n uurtje, dan môn’n ze ea ônschuld bewies’n kön’n; at ze dat kôn’n bewies’n, dan kwam’m ze nog nich an de galge; en den man, den was dan ter dood veroadeeld, den wörd’n dan ôpehang um reed’n, dat hee den moard zôl hem’m daon, mè den man har dat nich daon, mè doe hef he dat galgemaol kreeng, dat laatste et'n en doe han'n ze teeng 'm zegd: nô kreeg he 'n uur tied en dan môs he bewies'n dat he ônschuldig was; doe har den man dacht, at oonz'n leem Hea mie help'n wil, dan krieg ik dat wa kloa. Doa was nen heel'n groot'n tuin bie den gerechtshof, dan mong ze 'n uur in den tuin roondloop'n en dan kôn'n ze prakkezear'n en den man geet 'n tuin in, mè he geet nich owwe de paad'n, den geet duur 't hoolt en den is eenmoal achter aneköm'm, dat hef heelmaol ofrasterd west met hoog gaas, woa geneen owwehen kôn kom'm met takdraod en alles en doa koomp he bie en doa zöt he wat; doe dach he bie zien eing, dat is miene redding en he geet ok driems teruw en he koomp wierum en doe vrag den rechte teeng hem, of he a kloa is, jao, zeg he, he kôn zien ônschuld bewies'n; doa waan'n alle rechtes aneköm'm - zie han'n der wa met viefteen twintig man zet'n en doe zeg he, he gaf ea 'n raodsel ôp en at zee met al dat volk dat raodsel kôn'n ôplös'n, dan was hee schuldig, mè at ze dat nich kôn'n, zôl hee dat raodsel laot'n zeen. Zie hen'n zegd, dat nam'm ze almaol an en doe har he zegd, nô: toen ik henen ging en weder kwam, zes levenden uit één dode nam, de zesde maakte de zevende vrij, wie van de heren raadt en zegt het mij. En doe han'n ze zich 'n kwatea möt'n truwtrek'n, doe han'n ze möt'n raon, doe wan'n ze wier köm'm, nee, zie kôn t nich raon, he zôl 't bewies'n, zie ôl'n metgaon, of zie ok nen tuinier han'n, ja, den han'n ze wa twee, dee môn'n ze ok laot'n kom'm. De tuinier'n han'n ok mot'n kom'm en doe har he an de tuinier'n vraogd, of zee den heel'n bôs, den heel'n tuin één maol in de wek ofzang; doe zean ze, jao, doa bleef niks ônbekek'n, het dooie hoolt gung der aolmaol oet, de paad'n bleem'm aolmaol los; doe har he zegd, dan môn'n ze metgaon en doe ar he ze metnöm'm tot achter in 'n tuin en doe har he zegd: hier hear'n, dat hef der nooit elèèng, want dan han'n 't die tuiniers kön'n zeen: nen dooi'n pearkop, heelmaol oetepeld en al in nen elsstôm, must der in met zes jông, dee har he der oetehaald en doe har he zegd: toen ik henenging en weder kwam, zes levenden uit één dode nam, 'n zesd'n kan mie vrijmaak'n en doe han'n ze zegd: hee was ônschuldig, want de tuiniers han'n zegd, zie han'n alle wekke duur die busche west en han'n alles weghaald, den pearekop har der nooit leang, dat was ne gave, hee was ônschuldig. Kiek dat hef 'n woa verhaal west. Ik heb 't a wa zeen, dat is a'j van Goa ôp Eènte angaot en dan steet wa 300 mete teruw, 'n heel oold kasteel. Doa hef nen paote inezet'n in de joar'n en den hef dan anbracht, at Hut'nklaos iedereen doodmaak'n; doa hef den paote inwoond en doa is Hut'nklaos ok berecht.

AT 0927 - Out-riddling the Judge    AT 0927 - Out-riddling the Judge   

ATU 0927 - Out-riddling the Judge.    ATU 0927 - Out-riddling the Judge.   

Huttenklaas wordt beschuldigd van moord, maar weet met een raadsel zijn vrijheid te kopen.

Collectie Engelbertink, verslag 1, verhaal 9

Huttenkloas    Huttenkloas   

Goor    Goor   

Enter    Enter