Hoofdtekst
H.E.: Der bint wa verschilnde verhaaln. dee kö’j wa verkloarn eignlik, at ze bang bint maakt en zoa he’j ok met dat glöanige hoolt ja.
G.M.: Met dee gleunige stobns.
H.E.: Dee stobns en ie zeet doar n paar gleunige oagn in.
G.M.: Zuk oold eekn hoolt, wees wa. Doe ik zonne jong was mos ik mangs alle hoolt kot houwn en wördn alle hoolt broekt en ’s oavnds ja, wat vuk lecht was der op den del, laamp oet en ie kwamn n nienduur in, at ze zoa laat was, wes wa, dat hoolt zat der al te gleuin in n hook, dat heb ik verscheidene moaln zeen. Dat he’k wa wis metmaakt. Vrower wördn der alns kot houwn. Vandaag an n dag wördt der alns votsmetn.
H.E.: Is dat nich n soort kienhoolt?
G.M.: Dat wet ik nich boo ze dat neumt.
E.M.: Dat wet ik ok nich boo ze dat neumt, ja van zukke stobns en zoa nich, a’j dee eerst kot houwt, nich, en ie smiet dat hoolt weg, nich, dan gebuurt der niks met, men ’s oavnds dar löavns doe die der geelsnich mer, nich. Ja dat was raar.
H.E.: Op dee manier bint dee verhaaln wa te verkloarn, he nich at almoal woar is, want a’k no zoa bie dee leu kom, mer verschilnde dee gelöawt der ok wa in, of zee hebt t zölf metmaakt, doar he’k ok a n paar mettröfn en aander dee hadn dan wier heurn verteln van ear vader of grootvader, dee t zölf hadn metmaakt. A’j no rekkent zoa-as met Stegeman, dee kan der toch ok wat met.
E.M.: Ja, dee kan der ok wat met. Ik was es moal in de Rossummer meidn, nich, Ik kiek doarop Stegeman en doar wont ja zoa wat niks, ik deank, wat zol doar toch te doon wezn, twaalf auto’s stundn doar wa.
H.E.: Joa, he hef der drok met.
E.M.: Ik har der niks van in de gaatn, der stundn twaalf auto’s.
H.E.: Ja dat he’j ok wa a’j van dee weln zeukt, he, dan he’j ok zonnen stok zonne wichelroede, kiek, alle leu könt dat ok nich, ik wet nich of ie t könt, Eduard.
G.M.: Ik heb t nooit probeerd.
H.E.: Ne bepoalde stroaling zit in oe, ne bepoalde kracht zit in oe. En dee verdreg dat nich en dee geet ja net aandere kaant oet. Ik meann dat Annie van Bertus ok wa kon.
G.M.: Ik hebt t ok nooit probierd, ja en dan bin ik ok nog nich zoa heel biegelöavig, wes wa.
G.M.: Met dee gleunige stobns.
H.E.: Dee stobns en ie zeet doar n paar gleunige oagn in.
G.M.: Zuk oold eekn hoolt, wees wa. Doe ik zonne jong was mos ik mangs alle hoolt kot houwn en wördn alle hoolt broekt en ’s oavnds ja, wat vuk lecht was der op den del, laamp oet en ie kwamn n nienduur in, at ze zoa laat was, wes wa, dat hoolt zat der al te gleuin in n hook, dat heb ik verscheidene moaln zeen. Dat he’k wa wis metmaakt. Vrower wördn der alns kot houwn. Vandaag an n dag wördt der alns votsmetn.
H.E.: Is dat nich n soort kienhoolt?
G.M.: Dat wet ik nich boo ze dat neumt.
E.M.: Dat wet ik ok nich boo ze dat neumt, ja van zukke stobns en zoa nich, a’j dee eerst kot houwt, nich, en ie smiet dat hoolt weg, nich, dan gebuurt der niks met, men ’s oavnds dar löavns doe die der geelsnich mer, nich. Ja dat was raar.
H.E.: Op dee manier bint dee verhaaln wa te verkloarn, he nich at almoal woar is, want a’k no zoa bie dee leu kom, mer verschilnde dee gelöawt der ok wa in, of zee hebt t zölf metmaakt, doar he’k ok a n paar mettröfn en aander dee hadn dan wier heurn verteln van ear vader of grootvader, dee t zölf hadn metmaakt. A’j no rekkent zoa-as met Stegeman, dee kan der toch ok wat met.
E.M.: Ja, dee kan der ok wat met. Ik was es moal in de Rossummer meidn, nich, Ik kiek doarop Stegeman en doar wont ja zoa wat niks, ik deank, wat zol doar toch te doon wezn, twaalf auto’s stundn doar wa.
H.E.: Joa, he hef der drok met.
E.M.: Ik har der niks van in de gaatn, der stundn twaalf auto’s.
H.E.: Ja dat he’j ok wa a’j van dee weln zeukt, he, dan he’j ok zonnen stok zonne wichelroede, kiek, alle leu könt dat ok nich, ik wet nich of ie t könt, Eduard.
G.M.: Ik heb t nooit probeerd.
H.E.: Ne bepoalde stroaling zit in oe, ne bepoalde kracht zit in oe. En dee verdreg dat nich en dee geet ja net aandere kaant oet. Ik meann dat Annie van Bertus ok wa kon.
G.M.: Ik hebt t ok nooit probierd, ja en dan bin ik ok nog nich zoa heel biegelöavig, wes wa.
Onderwerp
TM 6058 - Aardstralen   
Beschrijving
Eikenhout gloeit ’s nachts. Het principe achter wichelroedelopen is een soort straling.
Bron
Collectie Engelbertink, verslag 13, verhaal 2
Naam Overig in Tekst
Bertus   
Eduard Maseland   
Annie   
Bertus   
Naam Locatie in Tekst
Rossumer Meden