Hoofdtekst
E: Mer no wa.
S: Oh joa schei toch oet, ik mag toch nich heurn. Want pastoor hef hier kondns. Ik wet nich of dat opneumn wordt.
E: Ik wil t der wa ofdoon, ie magt der geröst wat van zegn.
S: Ik hoow ja nich te zegn, woar dee pastoor weg koomp, die was laatst in de keark, toen zeg onsn lievn heer die zeg, ze hadn hem met dertig joar loatn deupn, de leu leutn ze veul te vroeg deupn op t oognblik, die har ook aait zegd: de Jeudn, at dee besnedn warn of nich besnedn, at ze mar goed leevn, dan was t in orde, ik zea dus, ik zat achter in de keark, ik dacht, God mot dat deupn en alns der ook a of.
E: Woar blief ie dan met oe geloaf?
S: Oh joa schei toch oet, ik mag toch nich heurn. Want pastoor hef hier kondns. Ik wet nich of dat opneumn wordt.
E: Ik wil t der wa ofdoon, ie magt der geröst wat van zegn.
S: Ik hoow ja nich te zegn, woar dee pastoor weg koomp, die was laatst in de keark, toen zeg onsn lievn heer die zeg, ze hadn hem met dertig joar loatn deupn, de leu leutn ze veul te vroeg deupn op t oognblik, die har ook aait zegd: de Jeudn, at dee besnedn warn of nich besnedn, at ze mar goed leevn, dan was t in orde, ik zea dus, ik zat achter in de keark, ik dacht, God mot dat deupn en alns der ook a of.
E: Woar blief ie dan met oe geloaf?
Beschrijving
De verteller heeft kritiek op de pastoor.
Bron
Collectie Engelbertink, verslag 19, verhaal 5
Naam Overig in Tekst
Joden