Hoofdtekst
In de trein zit een oude man aan wie de klappen van het leven van het gezicht zijn af te lezen: een diep doorgroefd gelaat, een groots aantal rimpels, je kent dat wel. Een moment later komt er een frisse, jeugdige, kwieke jongeman naast hem zitten. De jongen heeft amper tijd om de oude man in zich op te nemen, want opeens stapt er een bloedmooie jonge vrouw in een nerveus gesneden rokje de coupé binnen. En jawel, ze gaat prompt tegenover de twee zitten. Ze slaat haar lange benen over elkaar waarbij ze de twee een korte blik tussen haar rails gunt. De jongen kijkt met een blik van 'ons kent ons' naar de oude, en ziet tot zijn stomme verbazing dat diens gezicht helemaal strak en glad is....
De oude man ziet de verwondering op het gezicht van zijn buurman en zegt: "Ja jongen, op zo'n moment heb je je vel elders hard nodig..."
De oude man ziet de verwondering op het gezicht van zijn buurman en zegt: "Ja jongen, op zo'n moment heb je je vel elders hard nodig..."
Beschrijving
Een jonge en een oude man zitten in de trein als er plotseling een bloedmooie vrouw tegenover hun plaatsneemt.
Bron
n.v.t.
Commentaar
16 december 1996
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21