WEV008808

Kennen ie t verhoal van de "zwaarde seldoat"?
Ik heurde dat in mien jeugd op de kermis en t wur verteld deur Jan P. uut Drente.

Was n mal n prinses sturven.
De keuning zee: "Doar mout elke nacht ain seldoat bie t graf de wacht holn."
En t graf was in ain kerke.
Moar wat gebeurt?
De andre dag mörn is de eerste seldoat dood.
De tweide dag is tnait anders; ook den lig er n dode seldoat bie t graf.
Dat gait zo deur, net zo laank tot er ganaine meer op wacht wil.
En den komp dr aine van t leger van de zwaarde seldoatn; hai stapt s oavends de kerke binnen.
Door beleeft e wat mensn.
Om twaalf uur s nachts gait t graf oopm; deksel van t kiste wordt oplicht en de prinses stapt dr uut.
Wat dut de seldoat? Hai kropt in de kiste.
Intied zweeft de prinses deur de kerke.
Nou spookt t altied tussen twaalf en ain uur.
Om ain uur zeg de prinses den ook: "Loat mie dr weer in en goa doe dr uut."
"Nee", zeg seldoat, "hest al zoveul van mien kameroaden dood moakt; as ik dr uut goa, moakst mie ook kepot; ik blief hier lign."
Moar dat kon ja nait; prinses moz weer in dei kiste; ain uur mog ze dr uut.
"Beloofst mie, dast gainend wer dood moakn zest", vruig de seldoat.
"Joa, ik zel nooit meer kwoad doun."
Toun is hai uut kiste kroopm en de prinses gung dr veur goud in lign om e nait weer uut te komen.

De andere wachters wazzen aalmoal van schrik dood bleevn, moar nou was t doan mit t gespuik in t kerke.

Tijdlang worden soldaten die 's nachts wacht moeten houden bij graf van prinses de volgende dag dood gevonden. Een soldaat die merkt dat om middernacht de prinses uit haar kist komt, gaat in de kist liggen. Na een uur wil ze weer in de kist gaan liggen, maar de soldaat wil pas uit de kist komen nadat ze heeft beloofd geen kwaad meer te doen.

Collectie Wever, verslag 88, verhaal 8 (Archief Meertens Instituut)

Jan P.    Jan P.   

Drente    Drente