Hoofdtekst
Vele jaren geleden woonde op een hoeve in oud Sittard Heldewe, rijk en aanzienlijk. Hij reed steeds op een wagen, voortgetrokken door vier struische paarden en zijn woning straalde van rijkdom en pracht. Maar meer van zijn schatten hield hij van zijn wonderschoone dochter, zijn enigste en grootste geluk. Moest hij voor zaken van huis, dan was het hem steeds een bijzonder genoegen, als zij hem bij zijn thuiskomst blij op den drempel der woning opwachtte. Eens moest hij naar verre, verre landen. Om de gevaren der reis kon zij niet mee. Hoe verlangde hij na zoo'n lange afwezigheid haar weer te zien. En hij keerde terug naar de stad, in vliegende vaart. De straten daverden van het gerucht der paarden. Zoo naderde hij zijn woning. Geen dochter stond er echter op de drempel om hem het welkom toe te roepen. Dit verwonderde hem zeer. Een bang voorgevoel kwam over hem. Hij steeg af, liep het erf op. Maar er heerschte een akelige stilte. Doddsch was het in huis en hof. Hij doorliep vertrek na vertrek en....daar eindelijk op haar kamer vond hij zijn geliefd kind, dood en koud. Dieven hadden zijn kind vermoord en zijn schatten geroofd. Het kind werd begraven op het kerkhof en Heldewe verliet Sittard om er levend nimmer weer te keren. Niemand weet, wanneer hij stierf. Doch nauwelijks heeft te middernacht de klok den laatsten slag van twaalf uur doen weerklinken, of zijn rustelooze geest keert weer. Op een vurigen wagen zonder paard of koetsier komt hij vanuit de wolken over den Steenweg de stad ingereden, naar het kerkhof. Daar gaat zijn troostelooze geest treuren op het graf zijner dochter. En nauwelijks vertoont in het Oosten zich het eerste morgenlicht, of Heldewe verdwijnt zoals hij gekomen is. Elken nacht keert hij zoo weer, en nog nooit heeft iemand hem kunnen weerhouden.
Onderwerp
SINSAG 0450 - Andere Tote spuken.   
Beschrijving
Een rijke koopman gaat voor zaken op reis. Wanneer hij weer thuiskomt, verwacht hij dat zijn geliefde dochter hem op zal staan te wachten, maar alles wat hem opwacht is een angstige stilte. Als hij zijn huis doorzoekt, komt hij erachter dat al zijn schatten zijn gestolen en dat zijn dochtertje is vermoord. Verbitterd verlaat hij de satd, maar na zijn dood blijft zijn geest terugkeren naar het kerkhof waar zijn dochter is begraven. Iedere nacht, om klokslag twaalf uur, ziet men de geest van de koopman op een vurige wagen zonder koetsier naar het kerkhof rijden. Er is niemand, die hem hiervan kan weerhouden.
Bron
Volkskundevragenlijst 2 (1937), formulier Q.20, archief Meertens Instituut
Commentaar
1937
Andere Tote spuken
Naam Overig in Tekst
Oud-Sittard   
Heldewe   
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:22