YPFOE345 - Dat klinkt sa moai oer't wetter

Dat klinkt sa moai oer't wetter
In dominy preke wol gauris in snein op in plak yn 'e ring en dan iet er altyd by deselde boer. Se krigen dan sop, dêr siet fan alles yn, boltsjes en rys, folle net genôch. As men de leppel der yn sette, dan bleau er rjocht oerein stean.
Dy dominy noege de boer út om ek ris in snein by him yn 'e pastorij te iten en dat naam de boer oan. Doe sieten se om 'e tafel mei it sop opskept. De boer sei by himsels, soa, neame se dit sop . . . Hy koe oan 'e boaiem fan it board ta sjen. Foar't se de leppel opnamen, sei er: 'Dominy, sille wy earst it Wilhelmus efkes sjonge?'
'Hoe dat sa?'frege dominy ferbaasd.
'Dat klinkt sa moai oer't wetter'.

VDK 1742* - Zingen voor de soep    VDK 1742* - Zingen voor de soep   

Een dominee preekt wel eens op zondag in andere plaats dan de eigen kerk. Hij eet dan bij dezelfde boer een stevige, goed gevulde soep, waarin zelfs de lepel rechtop blijft staan. De dominee nodigde de boer eens op een zondag uit om bij hem in de pastorij te komen eten. Aangezien de boer toen een waterig soepje aangeboden kreeg stelde de boer voor om het Wilhelmus aan te vangen, omdat dat zo mooi klinkt over het water.

Ype Poortinga: De foet fan de reinbôge. Fryske folksforhalen. Baarn [etc.] 1979, blz.350

21 oktober 1977

Zingen voor de soep

Wilhelmus    Wilhelmus   

2013-03-01 14:46:20