Hoofdtekst
In mien moeders hus was er een kiendje met veel vlooien. Ze gebruukten olle middels. Mo geen advance. Ze giengen zelfs noar dokteurs. De minsen zeien dat ze ne keer noa de poaters van Steenbrugge mosten goan. Nen poater zei: “Moeder, wees gerust, goa noar hus en lees ne oezevoader, ’t zal gedoan zien”. ’s Anderendoags verveste de moeder de foppe (fopspeen) en er zat een vlooie in de grotte van een vliege. Ze krakte ze en de vlooien woaren weg.
Beschrijving
Een vrouw wiens kind vol vlooien zat, kon door geen enkele dokter worden geholpen. Toen de vrouw op een dag naar de paters van Steenbrugge ging, kreeg ze de volgende raad: "Moeder, wees gerust, ga naar huis en bid een Onzevader. Dan zal het gedaan zijn". Toen de moeder de volgende dag de fopspeen van het kind afnam, zag ze dat er een grote vlo in zat. Nadat de vrouw de fopspeen had stukgebroken, was het kind van de vlooien verlost.
Bron
R. Callens, Leuven, 1968
Commentaar
1.5 Plaaggeesten
west-vlaams (tielt en izegem)
144
fabulaat
Naam Overig in Tekst
Steenbrugge (paters van)   
paters van Steenbrugge   
Naam Locatie in Tekst
Tielt   
Plaats van Handelen
Steenbrugge