Hoofdtekst
’t Wos in ’t zelfde "Meiboomke" mor vele later, o’t er geen sprake meer wos van Bakelandt. ’t Woren dor menschen die, deur e pinte gedroenken t’èn, durfden meer te zeggen tegen ne joenge kerel van e jor of vuve-, zessentwintig. En ’t moste dor niemand etwot van èn van die joengen. Enne wos hij lik heel versteken (verstoten). En ze begosten e bitje te lachen met hem en o dat e bitje te verre ging enne begoste te schreeuwen enne riep: "Moeder, wor zit je da (toch)?" En die moeder stak de deure open binst datten dat zei en ze vroeg: "Joengen, wuk is er dè (dan toch)?" En ’t wos ol kalme want de menschen an ol verschoten van den indruk, dat zijn moeder dor wos up zijn roepen en ze weunde zij pertang twintig minuten van dor.
Onderwerp
SINSAG 0750 - Andere Zauberei.   
Beschrijving
In herberg 'Meiboom' zat een jongen van vijf- of zesentwintig jaar, die door iedereen werd verstoten. Toen de mannen in de herberg met de jongen aan het spotten waren, riep deze laatste: "Moeder, waar ben je?" Vervolgens kwam zijn moeder hem te hulp, hoewel zij op een wandelafstand van twintig minuten van de herberg woonde.
Bron
S. Top, Leuven, 1964
Commentaar
2.2 Tovenaars
west-vlaams (vrijbos)
109C
fabulaat
Naam Overig in Tekst
Meiboom (herberg tussen Hooglede en Roeselare)   
Naam Locatie in Tekst
Poelkapelle