Hoofdtekst
Ich heb uch nog gezag: mij mooder zaliger vertèlde mich zelf, mij mooder zaliger haw mich dat vertèld, mer dat waor 'n anger vrouw: mij mooder zaliger die zag zoë: 'Jà', zèit ze, 'kallen van heksen en weerewöüf, mer ich wèit mer heb in de Kempen huren zèggen', zèit ze, 'dao waor 'n vrouw en die waor krank (ziek) mer die haw de naam van heks, en die laog op sterven, en dów haw ze dao nog e mèisje geroopen wat mósj kómmen, mer ich g'löüf dat dat ein van heur dochters waor: 'lèg ich ins mij kussen tegooi ónder mene kop', en ze haw heur rech getrokken, en ze lag h'r 't kussen nog ins tegooi, ze lag h'r neer, en ze waor doëd, mer toen waor dat meisje 'n heks, waor dat mèisje 'n heks!!PK: omdat ze dao aangekómmen waor of...?Jao, en ómdat ze dat kussen nog ins te gooi haw gelag, en zoë.
Beschrijving
In de Kempen lag een vrouw op sterven, die ervan verdacht werd een heks te zijn. Toen één van haar oudste dochters haar kwam opzoeken, zei de vrouw: "Leg het kussen eens goed onder mijn hoofd". Het meisje deed wat haar moeder had gevraagd en herschikte het kussen. Het volgende ogenblik was de vrouw dood. Het meisje was zelf een heks geworden.
Bron
P. Knabben, Leuven, 1970
Commentaar
2.1 Heksen
limburgs (maasvallei)
O/XIII/215
memoraat
Bandopname
Naam Locatie in Tekst
Opgrimbie   
Plaats van Handelen
Kempen