LCUMP0157_0157_14502 - Een hond, die steeds aan het Bekebos te Zedelgem ligt, verdwijnt en wordt nooit meer gezien

Ja, zei mien voader an een datten goed kende, dor an ’t Bekebus (Bekebos) - da’s ook in Zillegem (Zedelgem) - wit wel ’t ston dor azo twi plilaster, e wel do tussen ligt er olten azo ’n oend te kermen en ‘k zien ik lik nogol benouwd dovan. ‘k Gon ik e ki ne stok meedoen oek (als ik) der nog passeren. En joag, je giengt do were verbie en dien oend lagt do were, mo voader had dien stok mee. En je miek ie zen krusse (kruis) en ton sloegten der ip. En ol wentelend kroop dien oend in de beke en derachter hee’men (daarna heeft mijn) voader do nooit gin beeste mi gezien.

Bij het Bekebos in Zedelgem stonden twee palen waartussen altijd een hond lag te janken. Een man die voorbij die plaats moest, had voor alle veiligheid een stok meegenomen. De man maakte een kruisteken en sloeg vervolgens met de stok naar de hond. Het volgende ogenblik kroop het dier in de beek. Daarna heeft de man die hond nooit meer gezien.

L. Cumps, Leuven, 1965

1.4 Luchtgeesten

west-vlaams (z van brugge)

167

Vader van de informant

fabulaat

Snellegem    Snellegem   

Bekebos (Zedelgem)    Bekebos (Zedelgem)   

Zedelgem    Zedelgem