STOP0197_0197_21135

Up e zekern avond gingt er e soorte van e werkman, ormetierig gekleed, in èn huzige in ’t bus wor dat er twee orme, oede menschen inweunden. Enne vroeg hij dor slapinge enne zei: "Och Here, me durven ’t niet refuseren want zukke schamele slapinge up zukke blaars (bladeren) van ’t bus." "’t Is juuste gelijk", zeiten. Enne vernachtte dor enn’at dor kerrepap (karnemelkpap) met erpels met de pele (pel). Enn’at dor hertelijk an dien schamelen maaltijd. "Klappen z’hier oltemets nog e keer van Bakelandt?" zeiten otten bezig wos met kaffie drinken. "Oh jaa’s", zei dat wuvije, "en vele." "Mor ja", zei ze, "volgens dat ’t schijnt zoeten èn orme mens helpen en ’t beste is toen dorvan zwijgen." "Ewel," zeiten, "ik in mijn persoon zijn Bakelandt en gieder in juldern oeden dag gaat dorvoren vuldon zijn." Later kaamten toen met hele zakken gulden en kronen en goedegeld.

SINSAG 1320 - Andere Räubergeschichten.    SINSAG 1320 - Andere Räubergeschichten.   

Op een avond vroeg een armzalig geklede werkman onderdak in een huis in het bos waar twee oude arme mensen woonden. De man mocht blijven logeren en kreeg karnemelkpap en aardappelen in de schil. "Wordt hier soms gesproken over Bakelandt?" vroeg de man aan de mensen, waarop ze antwoordden: "Jazeker, men vertelt dat Bakelandt de arme mensen helpt. Men kan maar beter over hem zwijgen". Daarop antwoordde de gast: "Wel, ik ben Bakelandt en ik zal ervoor zorgen dat jullie het later goed zullen hebben". Een tijdje later kwam Bakelandt hele zakken goud en geld naar die mensen brengen.

S. Top, Leuven, 1964

4. Historische sagen

west-vlaams (vrijbos)

102C

fabulaat

Bakelandt    Bakelandt   

Bakelandt (bende van)    Bakelandt (bende van)   

bende van Bakelandt    bende van Bakelandt   

Langemark    Langemark