Hoofdtekst
Er hèn nog roo Wiemkes gezeten in Waregem bie den oeden Bouckaert. Je was ip voyage en je zei bie zein zelven: “Ik voele dat er entwodde gaande is thus, ik moete were keren”. Zien vrouwvolk die ollene thus was, zat in zien boeken te lezen. Ze loazen dat de roo Wiemkes achter hundre moste kommen. Je kwam thus en moste ze werk geven dat ze niet kosten. Je goot eerst een zak lienzoad in de hoetmiete. Ze mosten zoadje voor zoadje were ip de zolder dragen. Achter een half eure was ’t gedoan. Ton goot ne karnemelk bie zoetemelk. Da kosten ze niet skeen (scheiden). Ze woaren weg zoender zien vrouwvolk. Da Bouckaerdeke koste toveren mo ’t dei geen kwaad. Het had veel boeken. Als er entwie betoverd was, kost het joe onttoveren. Mien broere was ne keer entwodde gezet en niemand kost hem genezen. Je gaf mien moeder een pil mee en je zei: “je goat ze utspuwen”. “Mo je moet ze hem doen ipeten”. Achter een poar doagen was ne genezen.
Beschrijving
Een tovenaar die op reis was, voelde instinctief dat er aan het thuisfront iets niet in de haak was. De vrouwen die alleen thuis waren, zaten namelijk in zijn toverboeken te lezen en hadden op die manier rode dwergjes getoverd. De tovenaar kwam thuis en gaf de dwergjes werk dat ze niet konden uitvoeren. Eerst goot hij een zak lijnzaad in de hooimijt en gaf de dwergjes de opdracht om alle korreltjes terug naar de zolder te brengen. Na een half uur was het werk al gedaan. Daarop goot de man karnemelk bij gewone melk en gaf de dwergjes de opdracht om de twee te scheiden. Omdat de dwergjes dat niet konden, was men van ze verlost. De man die de toverboeken bezat, kon zieke mensen genezen die door niemand anders konden geholpen worden.
Bron
R. Callens, Leuven, 1968
Commentaar
2.3 Toverboeken
west-vlaams (tielt en izegem)
361
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Ooigem 
Ooigem 