VLECO0317_0318_39417 - Hoe de vos de wolf fopte

ATU 0002 - The Tail-Fisher.    ATU 0002 - The Tail-Fisher.   

AT 0002 - The Tail-Fisher    AT 0002 - The Tail-Fisher   

Tijdens een strenge winter waren een vos en een wolf samen op zoek naar eten. Omdat er niets te vinden was, sprak de vos tot de wolf: “We kunnen nog altijd gaan vissen. Ik zal je tonen hoe dat moet”. De vos maakte een gat in een bevroren vijver en sprak tot de wolf: “Jij moet op dat gat gaan zitten met je staart in het water. Wanneer je voelt dat de vissen bijten, spring je recht en trek je de vis op het ijs. Ik ga intussen nog wat op zoek naar voedsel”. Zo gezegd, zo gedaan. Toen het donker werd, zag de wolf nog steeds op het ijs zonder dat hij een vis had gevangen. Toen hij de vos hoorde roepen, wilde de wolf rechtspringen. Dat lukte echter niet, want zijn staart was vastgevroren. De wolf had de grootste moeite om zichzelf te bevrijden. Hij was bovendien een stuk van zijn staart kwijt en werd door de vos uitgelachen.

V. Michiels-Lecock, Leuven, 1973

7. Sprookjes

brabants (tienen)

b

fabulaat

Sluizen    Sluizen