MVAND0197_0197_43586

Variant.Ze begost gaan te boteren, ons moeder. Anders op een uur, een uur en half. Nauw drij uren en nog niks van boter te zien. En ge kent da, da was gesloten mee vleugelvijzen. Ze draaide ze d'r af en het schuim liep er af just gelijk zeepsop/ Maar gene lek van boter. D'r was niks aan te doen as den boel aan de varkens geven. De volgende keer 't zelfde werk, nog 't zelfste spel mee heur boter. Verdoeme da's toch eigenaardig! Maar da was een leurster gewist waar da ze nie van gekocht had.As zij d'r al zes weken met da spel laag en da met die boter, docht ze bij heur eigen: naar de pastoor. Ze ging zij daarveur naar den deken. Hij zee: 'k zal ek ik daar vandaag nog veur kommen." En hij was eerst naar Van Loveren, den dokteur, gewist om te weten hoe da 't was, en hij kwaam alles aflezen. "Ahwel", zegt hem, "die leurster zal hier nooit nie meer kommen." Da was as wij in Brasschaat woonden. Ge weet de Zegersdreef? Weete nie waar da ze die petrol verkopen? Een vijftig meters daarover daar sting die hoef van ons.

Een boerin had al drie uren gekarnd en had nog steeds geen boter, hoewel ze de klus normaal in anderhalf uur kon klaren. Uiteindelijk kwam het zover dat de boerin helemaal geen boter meer kon maken en de schuimende inhoud van het botervat allemaal aan de varkens moest geven. De boerin herinnerde zich dat er een leurster op bezoek was geweest, van wie ze niets had gekocht. Na een tijdje liet de boerin de deken komen, die alles overlas en vervolgens sprak: "Die leurster zal hier nooit meer komen".

M. Van den Berg, Leuven, 1955

2.1 Heksen

antwerps (polders ten noorden van antwerpen)

228

Moeder van de informant

fabulaat

Ekeren    Ekeren