MDESC0054_0055_14923 - Spokers ontmaskerd

’t Wos in Roest’n, in ’t jaor eenentwientig, in e tente, e baraksje, ’t wos daor e vint, mi ze wuuf en ze kienders. En ’t vook gienk er ollemaole naortoe, gaon kiek’n. Z’oord’n daor ossan en kloppienge oender d’n vloer. En ‘k gienk ik dao naotoe. Ze vroeg’n ollemaole: “Mao menere, durf je giej dao gaon?” - “O, ba jaok, ‘k durv’n!” En ‘k gieng’n dao binn’n. En ’t lag daor e kiend up d’n vloer, up e matrasse: ze wos ziek. En up e zeker moment -mao ‘k add’n ’t ezien, wi! -) ‘k stoeg’n mi me rik nao neur, mao ‘k droei’n me vrats omme, en ‘k add’n ’t ezien: ’t wos ziej, die dao klopte up d’n vloer. ‘k Zag’n neur and (hand) nie, wi, mao ‘k zag’n ’t an de dekkienge: ja, eni a j’klopt, dat gaot ossan e bitje up en nere, eni. En ‘k zegg’n “Je moe giej upoed’n, wi, mi klopp’n”. En ’t geruchte wos oek edaon. Jaomao, de gendarmes add’n ol der naotoe ewist. En d’n paster a dat oek serieus up enom’n, en e wos iej oek nie gerust. En d’n scholemeester, d’n dien adde mien oek evraogd ank’ ik dao duste naotoe gaon, e wos oek benauwd. En dien vint, toene, en ede ier toene nog lange ewund, in ’t gastuus. En ze wuuf wunt ier nu nog in ’t oed moederuus, dao rechtover d’n Sacre Coeur; mao ziej kent me nie meeje, ze wit nie dank’ ik d’n dien zien, die toen daor ewist ên, in d’n tied.

SINSAG 0456 - Der Poltergeist im Hause    SINSAG 0456 - Der Poltergeist im Hause   

In 1921 liet men in een huis in Roesten de pastoor komen omdat men er altijd geklop hoorde. Op een matras op de grond lag een ziek kind. De pastoor had gezien dat het kind onder de dekens stiekem op de grond klopte.

M. Deschrijver, Gent, 1961

1.4 Luchtgeesten

west-vlaams (poperinge en omstreken)

82

1921

fabulaat

Poperinge    Poperinge   

Roesten    Roesten