ACORN0232_0232_12232 - X en de loodgietersbaas

In Blankenberge was ter destieds - j’aad e perochie Utkerke, dichte bie Blankenberge en der was doar e soort van e visscher en da was ’n bandiet, ’n landloper. En je voarde den ène kèèr en den ander kèèr voarden nie. En j’aad ’n boantje gekregen bi ’n loodgieter. En da was ton in den oeden tied nateurlik dasse mê gin eletriek soudeeriezer souderen, da was mêd ’n pot mêd e soudeerbout in en mêd ’n bloasbalg da je moste bloazen nateurlik ee. En ’t lood was in e pollepel. Mor ’t was over de middag en zen boas, de loodgieter dei ’n dotje. J’aa zen bootrammen opgeten en je lei êm te slapen mi zen anden op zen oren ... op ze kake ten minste en je viel in slape. En Jan Kabelouw - da was de name van die schoft - die voende ’t nie beter of ekir e grap üt te steken mê zen boas en je paktede ’n lepel kokend lood ê je goot het in zen ore. ’t Is woa gebeurd! En nateurlik die loodgieter was op de slag dood. Mo de mênschen van ütkerke woaren zo woedend datten da gedoan aad daan z’em geraadbraakt ên.’t Is van èèn van die oede Blankenbergenoars dank ik da nateurlik geweten ên.

In Utkerke (Blankenberge) woonde een schoft die niet te vertrouwen was. De man had een tijdje als visser gewerkt, maar niemand kon op hem rekenen. Daarna ging de man bij een loodgieter werken. Toen de loodgieter een middagdutje deed, goot de man kokend loot in diens oor. De loodgieter was op slag dood. Voor straf heeft men de schoft geradbraakt.

A. Cornelis, Gent, 1958

4. Historische sagen

west-vlaams (kust)

209

fabulaat

Oostende    Oostende   

Blankenberge    Blankenberge   

Utkerke (Blankenberge)    Utkerke (Blankenberge)