Hoofdtekst
Van de woaterduvels he’k ik ’t volgende ‘hoard (gehoord) en d’as echt gebeurd. ’t Was e kir a woafelbakoavond (wafelbakavond) en der was dor ’n koeiwachter die van niet gin (geen) schrik had. Mo nu, ’t was dor een die da wist en je gieng met ’n loaken boven ze kop oender den duker (duiker) gon zitten en met ketens. En os die koeiwachter were kwam met ’n woafeliezer (wafelijzer) sproeng dien anderen ol schreeuwend omhoge, mo met zen woafeliezer sloegt ‘en hem ost (bijna) doad. Ost (als hij) ‘en thus kwam vroegen z’hem: e wel, ejje den duvel nie gezien da? J’oak, zei ‘ten mo ‘k en hem met ’t woafelieze up ze (op zijn) kop geslegen. En j’ist’er van gestorven oke. Dien een ha nu wel zo geweldig nie moe’n sloan, mo ’t zien toch gien manieren van de mensen zo benouwd te willen maken ook, hé.
Beschrijving
Op een avond moest een koewachter ergens een wafelijzer gaan halen. Omdat de koewachter altijd beweerde nergens bang voor te zijn, had een grapjas zich met een wit laken en met kettingen onder een duiker verborgen. Toen de koewachter terugkwam, sprong de grapjas schreeuwend tevoorschijn. De koewachter sloeg de kerel echter dood met het wafelijzer.
Bron
L. Cumps, Leuven, 1965
Commentaar
1.1 Watergeesten
west-vlaams (z van brugge)
13
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Kemmel 
Kemmel 