ACORN0132_0132_12087 - De Monfiet moet aan de wal blijven

Vroeger os ter èèn meegiengdede in zèè os passegier en te gieng nie wêl op de reize, da se nie veel gin vis ’n vangden of ’t èèn of ’t ander awo: “Nê” zeien ze “de moufiet is doa. J’aa liever thüs gebleven”. En je mocht gie joen kop op dek nie steken, ze zeien: “Go zère oblège wê je, wan ter is niet te vangen ier”. En je blèèf gie mi de name van monfiet. En op ’n andere reize, je was ie thüs gebleven en je kwaam die voo ’t schip: “De moufiet is doa, blüf mor an de wol wê je”. En da giengd’azo.

Wanneer er een passagier meeging met een vissersboot, dan kreeg die persoon vaak de schuld als er niet veel vis werd gevangen. "Je was beter thuis gebleven", zei men dan. Die persoon werd dan 'de monfiet' genoemd.

A. Cornelis, Gent, 1958

west-vlaams (kust)

64

fabulaat

Monfiet    Monfiet   

Oostende    Oostende