ACORN0193_0193_12183 - Zeemeerminnen op O.L.H. Hemelvaartdag

Mo weet je wa datter mien e kir ène verteld êt? O’se viste da mêns - ik was ton nog moar e joar of twientig en da mêns da was ton ol e mêns glik ik nu - da se vertelde da se ekir op Ons Zèren Emelvoartdag achter gerrenoas gienk, ook vor e broodje te kunnen kopen voer euder joengers. Mor o’s zieder e tied gevist adden oorden ze zieder in de verte in zèè e stemme, e schone stemme. En da woaren de zèèmarminnen die zoengen. “Mor in èène kèè” zegt da mêns, “me woaren wieder doa met e stik of zessen in, ja oal moats tegoare ee, in ène kèè” zeg se “ ’t kwaam zo’n schrikkelike omroerte in ’t woater ziet, dat er van üs woaren” zeg se “die mosten euder netten achterloaten van ’t geweldig omroerte in de zèè. En” zeg se “nooit in hèèl me leven, of da’k most e stüte goan gon vragen, ’n zoen’k ik op Oenze-nèère Emelvoartdag nog in zèè goan.”Da’s ook van e mêns verteld wi. Ewê de mênschen en ’t tegengekommen, ze kosten ’t zeggen ee?

SINSAG 0045 - Andere Sagen von Meerweibern    SINSAG 0045 - Andere Sagen von Meerweibern   

Zes garnaalvissers gingen met Ons-Heer-Hemelvaart in zee. Plots hoorden de mannen in de verte zeemeerminnen zingen. Het volgende ogenblik werd de zee zo onstuimig dat de mannen hun netten moesten achterlaten.

A. Cornelis, Gent, 1958

1.1 Watergeesten

west-vlaams (kust)

159

Omstreeks 1900

fabulaat

Ons-Heer-Hemelvaart    Ons-Heer-Hemelvaart   

Raversijde    Raversijde