KERAR0210_0210_16787 - Afrekening onder Duitse schapers

’t Waren daar twee schapers die zo jaloers waren, dat den enen niet meer koste passeren met zijn beesten om te gaan eten, met zijn schapen. Van dwars de route was er een vaart met water. Zegt hij: "Als ik in dat water spring, ik ga verdrinken en als mijn schapen erin springen ze gaan ook verdrinken. Ik kan daar over als ik wil”, zegt hij, "maar ja, me gaan tijd pakken, den tijd gaat ’t uitwijzen”. Die vaart was rechtuit achterna were weg. Dat was dus een toer (kunststukje) dat den anderen hem speelde. Je keerde were naar zijn hofstee en de boer keek: "Zijt ge daar were”? "Ja’k, boer”, zegt hij, "ja’k”! Zo, de boer wilde verstaan, maar hij zei niet er tegen. Dat heeft drie dagen geduurd tot dat het zondag was. En de zondag, je gaat naar de messe en achter de messe in een staminé. Dien anderen wilde spotten ermee. "Hoe is’t”? zegt hij, "zijt ge ’t al gewoon”? "Ja’k”, zegt hij, "en gij, zijt gij het al gewoon”? Bazinne, geef een keer dat mes. Kijk”! zegt hij en dat mes hield daar aan de plafond. "Allez”, zegt hij tegen de hond, "pakt dat vast”! En dien hond snakte alzo omhoge, "hmmm”, en j’hadde dat mes vast”! Hij moest het doen door de lezing. J’had den hecht vast. "Hewel”, zegt hij, "doet er nu een keer je goesting mee en lekt dien hond zijn staart af”! En je ging op en je lekte altijd reke aan dien hond zijn gat. Je moest het doen, den anderen was sterker dan hem, verstaat ge? En je vroeg altijd pardon en pardon en dat hij het nooit meer zou doen. Heel de herberg was vol, al de mensen kwamen kijken en ze zeien: "Wat een smeerlap is dat van alzo dien hond zijn gat af te lekken”? Je deed dat daar doen, dat heeft gebeurd. Je vroeg altijd pardon. Je was non de dju smerig, want den scheet nog op den hoop toe! Je had dien toer tegengekomen in Poperinge. En zegt hij: "Ja, ik ga dat nooit meer doen en ‘k vragen vergiffenis. Ik heb te ver gegaan. Ik heb opgemaakt geweest”. "Hewel”, zegt den anderen, "ik laat je nu los, maar ziet dat ge nu alles gaat gerust laten”! Je viel, je was omhooggesprongen om aan dien hond te zijn. Je woste hem. Den hond viel en ’t mes viel. "Steek maar weg, Madame”, zei hij "’t iz niet vuil”!

SINSAG 0750 - Andere Zauberei.    SINSAG 0750 - Andere Zauberei.   

Twee Duitse schapers waren jaloers op elkaar. Toen één van de schaapherders met zijn schapen onderweg was, verscheen er plots een vaart met water dwars over de weg. De man durfde niet over het water te gaan, uit angst dat zijn schapen zouden verdrinken. Even later was de vaart verdwenen.
Op een zondag zaten de twee Duitse schapers in de herberg. De schaapherder die de vaart met water was tegengekomen, besloot zijn collega eens een koekje van eigen deeg te geven. Hij gooide een mes in het plafond en dwong een hond naar het mes te springen. Daarna liet de Duitse schaper de andere schaper het achterste van de hond likken. De mensen zaten allemaal vol afschuw te kijken naar dat tafereel. De ene schaper was machtiger dan de andere, die zich niet kon verzetten.

K. Erard, Leuven, 1966

2.2 Tovenaars

west-vlaams (ieper)

43

fabulaat

Duitse schaper    Duitse schaper   

Vlamertinge    Vlamertinge