Hoofdtekst
J.G.: Euh de heksenfles. Ja. Een van de probaatste middelen tegen heksenafweer was in de Middeleeuwen was een heksenfles. Een heksenfles werd gemaakt van zo’n baardmanskruikje he, heet dat, er staat nog altijd een mannetje op met een baard, he. Hier zit normaal nog een oortje aan, dat wapenschild zit er niet altijd op, maar dat wel (het mannetje met de baard) op een baardmanskruikje. Het komt veel in Duitsland voor en men ziet het hier in Tongeren op de vlooienmarkt. Iedere week zijn er wel kruikjes. Ze werden dus niet alleen voor een heksenfles gebruikt. Het ware kruikjes he. Wilde men een heksenfles maken, dan nam men zo een kruikje, men vulde dat met menselijke urine en roestige hoefnagels en dat liet men staan en als men dus dacht: ‘Ja hier zijn dus ergens heksen in de omtrek,’ dan goot men zo een beetje van die inhoud in een pannetje en dat verwarmde men boven het vuur en dan gingen, alle heksen gillend in de omtrek op de vlucht. Voor wie het geloven wil. […]J.G.: Ik denk dat die uit de 17e eeuw is.
Beschrijving
Om heksen te verdrijven moest men een 'baardmanskruikje' (1) vullen met verroeste nagels en menselijke urine. Dat was een zogenaamde 'heksenfles'. Als men de inhoud van die fles boven het vuur verwarmde, moesten alle heksen uit de buurt gillend op de vlucht slaan.
Bron
G. Verdickt, Leuven, 2002
Commentaar
2.1 Heksen
limburgs (zuiden)
T3
fabulaat
Baardmanskruikje: kruikje waarop een mannetje met een baard stond afgebeeld
Naam Overig in Tekst
baardmanskruikje   
Naam Locatie in Tekst
Tongeren