SVANB0040_0040_12269

‘k en nog hoord ’t was toe Mardyke ene die zo naor (dicht) kwam. En ze zien ook zo rap nie of d’ander visschen. En da ze z’evang hadden. En ze lieten z’in de zeje were. Ze wisten nie wiene doen. En da ze neur ommedroei, en da ze zei “Mardieke, Mardieke, oltied orme en nooit nie rieke”.

SINSAG 0031 - Die Prophezeiung des Meerweibes    SINSAG 0031 - Die Prophezeiung des Meerweibes   

In Mardijke was men erin geslaagd een zeemeermin te vangen. Toen men de meermin weer vrijliet, draaide ze zich om in het water en riep: "Mardijke, Mardijke, altijd arm en nooit rijk!"

S. Van Bael - Lehouck, Leuven, 1969

1.1 Watergeesten

west-vlaams (bachten de kupe)

34

fabulaat

Vinkem    Vinkem   

Mardijke    Mardijke