Hoofdtekst
Ja, ’t wos Louise Haezebroeck. Mien moeder wunde bie d’n “Aovermuus” , mien moeder. En mien broere wos klene oek, ja, ’t wos oek e kleen kiendje. En schreeuw’n, eneeje, dag en nacht, ’t schreeuwde oltied. En mien moeder zei: “’k Gaon ’t anders doen!” Z’adde ’t verteld teg’n een, en de die zei: “Jolie, zei ze, je moet, je moe gewiegd doen, zei ze, bov’n de deure, zie j’ t’, bov’n de deure.” A, ze koste nie binn’n, a ze bie de deure kwam, ze goenk, wi! Ziet, ze riep e keeje van but’n; mao ze koste nie binn’n. Mao ze dei ’t toen anders: ze gienk ol achter binn’n. En me moeder zei: “’k Gaon daor oek doen.” En z’ en e toen nooit meeje binn’nkomm’n. En ’t wos toen edaon mi dat schreeuw’n, jaot, ’t wos edaon mi dat schreeuw’n.
Onderwerp
SINSAG 0580 - Andere Hexenkünste   
Beschrijving
Een vrouw wiens kind de hele tijd huilde, had van iemand de raad gekregen om iets gewijds onder de dorpel van de voordeur te leggen. Toen de vrouw dat had gedaan, kon één van de buurvrouwen niet meer binnen langs de voordeur. Omdat die buurvrouw dan altijd langs de achterdeur kwam, besloot de vrouw ook daar iets gewijds te leggen. Daarna kon de buurvrouw niet meer binnen om het kind te betoveren.
Bron
M. Deschrijver, Gent, 1961
Commentaar
2.1 Heksen
west-vlaams (poperinge en omstreken)
154
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Poperinge