Hoofdtekst
Os Teifieltje (Theophiel De Bruyne) dertien joar was, woaren da ipbluvertjes (laver, scheepsjongen). Da woaren joenge gastjes van ’n joar of twoalve, dertiene, die achter ’t schole no ’t strange (strand) moesten goan vo te kieken os ’t hoog of leig (laag) woater was, ot de boaten ip strange kosten ankommen en wegvoaren. ’s Nachts wierden die vissers ook ipgeklopt van de ipbluvertjes. De vissers wierden ip e ki ipgeroepen en ’t was leig woater on ze ter platse kwamen zoda ze nie kosten uutvoaren. Ze zagen ’n groaten hoend en ’n stemme die riep: "In potsnaam, ‘k èn junder get”! (beetgehad). De vissers sloegen ’n kruus en giengen nor huus. En de Roeschoart was weg. Dat èt Teifieltje beleefd os ’t twoalf joar was, en j’is ’t er nu 92!
Beschrijving
Scheepsjongens moesten 's nachts op het strand de wacht houden om de vissers wakker te maken zodra het hoogtij werd. Op een nacht kwamen de vissers op het strand en stelden vast dat het eb was. Daarop zagen ze een grote hond die riep: "In potsnaam, ik heb jullie liggen gehad!"
Bron
C. Dewaele, Leuven, 1967
Commentaar
1.5 Plaaggeesten
west-vlaams (oostkust)
118
Omstreeks 1890
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Blankenberge 
Blankenberge 