Hoofdtekst
Alde Karst Westra wie kûgelfrij. Dat kom trochdat er sa froom wie. Hy wie yn 'e oarloch, dat is wol hûndert jier lyn. Op in joun sei syn maet tsjin him: "Soenen wy noch wol kûgelfrij wêze, Karst?" Doe sei Karst: "Dû leiste moarn tsien ûre.
Mar ik stean hjir yn 'e namme des Hearen Heare."
Hy seach it yn in fisioen. 't Kom ek sa út. De oare moarns tsien ûre sneuvele syn maet. Alles om him hinne woarde deasketten. Mar hy is levend wer thús kom.
Mar ik stean hjir yn 'e namme des Hearen Heare."
Hy seach it yn in fisioen. 't Kom ek sa út. De oare moarns tsien ûre sneuvele syn maet. Alles om him hinne woarde deasketten. Mar hy is levend wer thús kom.
Beschrijving
Een man is kogelvrij, omdat hij zo vroom is. In de oorlog heeft een maat hem op een avond gevraagd of zij nog kogelvrij waren. Hij voorspelde toen dat zijn maat de volgende dag zou sterven en hij zou overleven. Dat is uitgekomen.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 71, verhaal 11
Commentaar
28 juli 1966
Naam Overig in Tekst
Karst Westra 
Karst Westra 
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21