EMEEU0183_0183_10859

Dinge, Nol heeft dat ook eens gedaan hé, Nol op het kerkhof (Arnold Volders). Vroeger ja, Nol die ging zo lam nu. Die deed dat ook: dan ging hij op de muur wandelen met een laken over zijn hoofd. En hier was ene van Broek, ene Thielen, Frake (François) Thielen zoals ze zeiden. En die ging vrijen op Nieuw Tongeren (wijk in Tongeren, waar ook het kerkhof ligt), aan die kanten ergens. En hij meende die schrik in te jagen. En dat was vroeger zo een baantje, langs de… dat op Nieuw Tongeren uitkwam en hier op Bilzersteenweg, zo een baantje langs de dinge op. En daar stonden zo paaltjes, en hij had zo een paaltje uitgetrokken en hij had Nol van het kerkhof van de muur afgeslagen. En van toen af is Nol altijd lam geweest (lacht). Hij had Nol een been overgeslagen. Dat waren dan oudere mannen hé, en die hadden niet bang. En die ene had een stomp uitgetrokken zo. En die had Nol van de muur afgeslagen, en toen was het gedaan met spoken.

Een man ging vaak met een laken over zijn hoofd op het kerkhof wandelen opdat voorbijgangers zouden denken dat er een spook rondliep. Op een dag werd de man door iemand neergeslagen. Daarna durfde hij niet meer te gaan spoken.

E. Meeus, Leuven, 1985

1.4 Luchtgeesten

limburgs (tongeren)

8.7

fabulaat

Nol V.    Nol V.   

Tongeren    Tongeren