Hoofdtekst
De oude Peter Vrancken, dat woer ene schaapherder en er gong zich eens laten scheren en wei (toen) er op de gracht koem dacht er aan het schoon weer en in ene keer koem do get (iets) op hem zitten met de twee poten op zijn schouders van achter en schramde hem maar in zijn gezicht. Er meende dat het zijne kameraad van Zichen woer en zei: 'O, dich bis het (gij zijt het)' en dow (toen) woor het de weerwolf die op hem zat. En dow dacht er, nu zal ik de kniep (pennemes) eens uit mijn maal (zak) halen en dan steek ich dich voor de kop en dow liep er (de weerwolf) vort (weg) en woer weer in een paard veranderd en het liep gelijk een veulen door de weide op. Het was de werewolf.
Onderwerp
SINSAG 0801 - Werwolf lässt sich tragen.   
Beschrijving
Toen schaapherder Peter V. bij de gracht wandelde, voelde hij plots twee poten op zijn schouders en werd hij in het gezicht gekrabd. Aanvankelijk dacht de man dat het zijn vriend uit Zichem was, maar even later besefte Peter dat hij de weerwolf moest dragen. Daarop nam Peter zijn mes uit zijn zak om de weerwolf te snijden. Vooraleer hij daar de kans toe kreeg, liep de weerwolf in de gedaante van een veulen door de weide.
Bron
W. Jackers, Leuven, 1958
Commentaar
1.6 Weerwolven
limburgs (bilzen)
474
fabulaat
Naam Overig in Tekst
Peter V.   
Naam Locatie in Tekst
Veldwezelt   
Plaats van Handelen
Zichem