Hoofdtekst
Ter was èèn, e schipper Gusten Geldhof, en je goat in zèè. En ’t is èèn van de matrozen die e potje palienk meegestoofd aad. En je zette da palienk in ’t logiest, en zegten tegen èèn van ze moats: “Nê” zegten “je magter ook van eten”.“Wat ei gie doa mee” zegt de Stierman, Gusten Geldhof,“E” zegten “poalienk”.“Oeie Gotte toch, zegten, m’on droaien”. E je lopt op dek, e je droait ze schip, e je liep noar Ostende were.“En die poalienk moet èèst an de wal” zegten.Binnengekommen en die poalienk èèst an de wol gezet. Je wilde beslüten mê die paolienk, datten tegenslagen giengdên, datten e slichte reize zoe gêd’ên. Zo j’is weregekèèrd, en èèst die poalienk an de wol gezet.
Beschrijving
Een kapitein ontdekte dat één van zijn matrozen aan boord paling had gekookt om te eten. Daarom maakte de kapitein onmiddellijk rechtsomkeer. In Oostende moest de matroos de paling achterlaten vooraleer hij opieuw aan boord ging. Paling op een schip hebben, bracht immers ongeluk.
Bron
A. Cornelis, Gent, 1958
Commentaar
1.4 Luchtgeesten
west-vlaams (kust)
107
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Oostende