STOP0124_0124_20954

Dat wos e wore doodkeerse wè dat’k zag. ‘k Wos toen nog klene. ’t Wos toen winter. ’t Wos koed en ‘k weunde toen nog bij mijn mette. ‘k Wos achte of negen jor oed. ‘k Sliep bij mijn mette en ‘k ging ’s navonds buten ’t huus en we zagen dor e lucht boven de vijnster van Manten van Carros. En o me dor ston en kijken dor nor, ommèkeer die lucht komt dor van uut en ze vliegt up in e keerzelare. En me bekeken ze wieder nog ossan en ‘k èn z’ik toen niet meer zien bewegen.

Tijdens de winter zag een meisje van acht of negen jaar oud een doodkeers. Het meisje woonde bij haar meter. Toen ze 's avonds naar buiten ging, zag ze een lichtje boven het raam van de buren. Even later vloog het lichtje naar een kerselaar.

S. Top, Leuven, 1964

1.3 Vuurgeesten

west-vlaams (vrijbos)

63D

1955 of 1956

memoraat

Manten van Carro's    Manten van Carro's   

Merkem    Merkem