Hoofdtekst
Op den Heikant waor ouch ins get, dèi vertèlde dat altijd... Dao zaot d'r ins eine 's aoves buiten, en dao kaom en dèngk (ding) uit de grónd op: 'Auwe wèirleech (weerlicht: scheldnaam), lèifs ich ouch nog?' zag 't tegen hem. Jàjà, en ee vertèlde dat eiges (zelf). 'Ich heb gisterenaovend buiten gestangen', zageer, ' en dao kaom 'n dèngk uit de grónd op, en dat zag zoë tegen mich: 'Auwe wèirleech, lèifs dich ouch nog?' Jàjà.PK: en waor dat e spoëk of zoëget?Toch neet, allè, 't kaom uit de grónd op, zag er.X: (ebn wie zaog er dat uit?)En 't zag tegen hem: 'Auwe wèirleech, lèifs dich ouch nog?' en daomèt waor 't weg.(Jao mer, wie zaog er dat uit?)Jà, dat zaog uit, ee zag: 'allè, ich heb dat mer effekes gezeen', ee zag: 'dat zaog uit wie enen hónd.' Jao-ao. Jàjuj!!
Beschrijving
Een man die op de Heikant woonde, zat 's avonds buiten en zag iets uit de grond komen, dat zei: "Oude weerlicht, leef jij ook nog?" De vreemde verschijning leek een beetje op een hond.
Bron
P. Knabben, Leuven, 1970
Commentaar
1.2 Aardgeesten
limburgs (maasvallei)
O/XI/184
fabulaat
Bandopname
Naam Locatie in Tekst
Opgrimbie   
Plaats van Handelen
Heikant (Opgrimbie)