MSOHI0065_0068_20173

Y: We hebben dat ook nog gehoord dat ze daar allemaal naaldjes in hun hoofd hadden.5: Oeioei ja.X: Ja?Y: Jaja, maar dat waren geen naalden hoor, maar dat prikte zo dat de kinderen eh… Dat waren precies poppen die zij dan hebben hé, en zij halen dat dan uit als je, allez, als je eh ding zou zijn, als je weer naar de paters bent geweest of het één of het ander laten aflezen hebt. Wel, zij kunnen niet anders als die dan uittrekken en het kind schreit niet meer. Ik heb dat nog gehoord ook.5: Ja.Y: Ja, het zijn allemaal naalden die in hun hoofd zitten.5: Allemaal speldetjes.Y: En zij moeten die enkel prikken, ja, volgens ik hoorde hé, in poppen, thuis, voor dat kind, maar ze moeten eraan kunnen hé.5: Wel, dat is gebeurd met peter.Y: Héwel ja.5: Op een boerderij daar. Hij moest thuiswachten (babysitten).Y: Dat zijn allemaal zulke verhalen die je…5: En ze hadden zo een meisje, een kind. En die middag daar, ze lag te schreien hé, ze lag te schreien. En de vrouw die elke dag ging, dat was (onverstaanbaar), meer zeiden ze niet ervan. Ja, maar alle soorten zeggen, je mag daar niet altijd van klappen (spreken) hé.Y: Maar ja.5: Nu tot daar. Zegt hij…, zij kwam altijd om melk. Zij woonde juist aan het einde van hun wei zo. En alle dagen, het was altijd hetzelfde. En peter zaliger, hij had gewijd (gewijd voorwerp) bij zich hoor. En hij moest daar thuiswachten. Hij was daar de ding en de andere was bij de koeien en de boerin was uitgegaan. Nu, als ze komt zegt hij… "’t Is koud hé, ’t is koud hé,"zegt ze. Ja eh … "Sandertje, ’t is koud hé." "Ja,"zegt Sander, "zit vlug een beetje bij het vuur, zit vlug een beetje bij het vuur." Nu, ze hadden dat allemaal klaargemaakt en ze … vroeger, er werd overal vuur gemaakt hé. En ze zat daar…Y: Dat waren haardvuren hé, zoals je nu…5: Ja, nu. En hij haalde maar altijd toujours dingen om te stoken. Maar ze kon niet weg hé. Hij had gewijd onder haar stoel gelegd, ze kon niet weg.Y: Dat is nu eens raar hé.5: "Maar Sander, maar Sander, maar het is warm!" "Maar nee," zegt Sander, "meisje, het is niet warm. Verwarm je maar. Het is koud buiten, het is koud buiten. Verwarm je maar!" Maar zij wist niet waaraan dat lag. En plotseling zegt Sander… , en zij zei altijd… , en ook, hij zag het hé, dat ze zo rood werd, zegt Sander: "Ik ga ne nu één ding zeggen, maar je moet doen wat…, ik ga het niet meer zeggen, hoor. Jij moet daar nu dat kind helpen!" "Maar Sander, ik kan dat niet helpen." "Jij moet dat kind helpen." Hij zei niet: "Toch wel, jij kunt dat kind helpen." En hij zei het tot driemaal toe. "Héwel," zegt ze, "Sander, – en en ze kijkt zo, had ze daar zo gekeken – je moet daar eens naar mijn huis gaan. Hier is mijn sleutel. En ga eens naar de kast en haal dat poppehoofd, niet één… geen die ligt, die neerhangt." Het moest dus zijn dat ze er nog had hé. "En jij moet dat kind genezen," zei Sander. Nu, dat gebeurt. Maar de speldetjes die ze daar uitgehaald hebben! In één twee drie waren ze daar allemaal in dat poppehoofd.Y: Dat is toch raar, hé.5: En peter heeft dat gezien. Dat is, dat zijn geen leugens, wij gaan daarom geen leugens vertellen. "En jij moet dat kind helpen!" En ze is nooit van zijn leven meer geweest. Kon ze nog gaan, ik weet het niet, of ze durfde niet meer gaan. Jaja, peter, dat was op een zondag dat hij dat gedaan heeft.X: En die spelletjes zitten dan in het poppehoofd?5: Ja, jaja, jaja. En dat kind was doornaaid van de speldetjes, ja. X: Ik ga het eens opschrijven.Y: Ja.5: Ja maar, het is juist.Y: Je moet het op een ding schrijven.X: Kijk, ik ga het hier …5: Dat is echt gebeurd, hoor, meisje.Y: Zal het gaan, juffrouwtje?X: Jaja.5: En die zaten… vol kleine speldetjes zo, kleine speldjes. Moet dat kind pijn gehad hebben of niet?X: Ja, zeker.5: Och, maar mens.X: En je hoort daarvan nu niet meer.5: Wel nee, dat bestaat nu niet meer, hoor.Y: Maar het is best hoor.5: Ja, je mag dat zeggen.

SINSAG 0531 - Peinhexe quält einen Menschen mit einer Puppe, in welche sie Nadeln steckt.    SINSAG 0531 - Peinhexe quält einen Menschen mit einer Puppe, in welche sie Nadeln steckt.   

SINSAG 0646 - Hexe erkannt. Sie kann nicht aufstehen, weil ein Nagel der Osterkerze unter den Stuhl gesteckt ist.    SINSAG 0646 - Hexe erkannt. Sie kann nicht aufstehen, weil ein Nagel der Osterkerze unter den Stuhl gesteckt ist.   

Een man moest babysitten op een boerderij waar men een klein dochtertje had. Het kind lag altijd te huilen in haar bedje. Op de boerderij kwam iedere dag een buurvrouw melk vragen. De man had altijd iets gewijd bij zich. Toen de buurvrouw op zekere dag weer langskwam, sprak de man tot haar: "Het is koud. Kom maar even bij het vuur zitten". De man had iets gewijd onder de stoel van de buurvrouw gestoken, zodat de vrouw niet kon opstaan. Intussen haalde de man alsmaar meer hout om het vuur heter te stoken. De buurvrouw kreeg het alsmaar warmer en warmer. Toen ze het niet meer kon uithouden, sprak de man driemaal tot haar: "Jij moet dat kind helpen, want jij kan dat". Uiteindelijk gaf de buurvrouw haar huissleutel aan de man en ze zei: "Jij moet naar mijn huis gaan. In de kast moet je één van de poppenhoofden nemen en de speldjes eruit trekken". Het kind was altijd gepijnigd geweest door de spelden die in het poppenhoofd staken.

M. Sohier, Leuven, 1982

2.1 Heksen

west-vlaams (poperinge)

5J

Peter van de informant

fabulaat

Poperinge    Poperinge