Hoofdtekst
Ip Vierweg, ’n wiek ip Oaskamp an de kant van Loppen stoend er ’n café, beweund deur Camiel Perquy. Der woaren do zeven kienders en ’n meissen, Leitje Letjene. Segaar, peerdeknecht van de schoofboer Strubbe was ’n curieuze vint die twi keren in ’t zothus gezeten had en je kwam vele no die café. ’t Meissen haa’t veel schrik van hem, omdat olten vroeg van ’t kient e ki te meugen zien. Dat heette Paula. Luster, zei de moeder me moên zorgen dat dien kerel hier niemi binnen komt. Go no ’t kerkstje van ’t hospitol van Brugge en kopt dor ’n gewied hertje (’n poasnoagel). ’t Hus gekommen staken z’het in ’t slotergat. Os Segaar ton verbie kwam, treuzelde’t ’n en je kost dat hus niemi noaderen en je trok ton verder.
Beschrijving
In een café kwam altijd een man die al tweemaal in een psychiatrische instelling had verbleven. De dochter van de cafébazin was bang voor de man omdat hij altijd vroeg om haar kindje te zien. De cafébazin gaf haar dochter de raad om naar de kerk van het ziekenhuis van Brugge te gaan en daar een gewijd hartje (paasnagel) te kopen. Nadat men de paasnagel in het sleutelgat had gestoken, kon die vreemde man niet meer binnen in het café.
Bron
L. Cumps, Leuven, 1965
Commentaar
2.2 Tovenaars
west-vlaams (z van brugge)
369
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Loppem   
Plaats van Handelen
Brugge