ACORN0193_0194_12184 - Zeemeermin tegen boord

Zèèmarminne? ‘k Go je da ki zeggen, ‘k ên da nog tegengekommen zelfs. ‘k Was e joengesje op de sloepe numero tchevetig en üze schipper leef nog, Adolf Brünpot, Adolf Cheril, mo ze zein tegen em Adolf Brünpot, e lapname, en je leef nog wi. En ik as joengesje, ‘k stoan ik op dek, achter de boot. E joengesje most ossan op dek blüven, en de mannen woaren beneen. Enne ol stierboorsziede ... schraveln. En ‘k roepen ik, kieken ik en al, ‘k roepen ik ee: “Op dek, ’t is ier e mêns ee, awo, gouw, ’t is ier etwadde.” En je schravelt an de ziede juste woa dan’k kèken. En ik weg, en ze zagen dat ook. ‘k En èèn kèè da gezien i me leven en dat ên ‘k, serieus de woareid, dad ên’k tegengekommen, ja met de sloepe numero tchevetig. Da zaagt erüt lik e mênschgezicht. Da moet in ’t joar 1904 gewist ên.

Een scheepsjongen die de wacht moest houden op het dek, hoorde een gekrab aan stuurboord van het schip. Hij zag iets dat op een mensengezicht leek.

A. Cornelis, Gent, 1958

1.1 Watergeesten

west-vlaams (kust)

160

1904

memoraat

Oostende    Oostende