GSPEE0091_0091_20518

In ’t jaar 1871 is ’t er hier ’n hofstee ofgebrand, en ze ’n wisten nie hoe da kwam. ’t Was daar ’n maarte en nen werkman. Ie hè gestraft geweest. De maarte ha ’t pertang gedaan, maar ze’n wilde ’t nie zeggen. Ze koste zij toveren. Ze ledden heur deur de wal rond dat hof, en ze’n was nie nat. De marmite mee patattten stond olsan an de zuidkant van ’t hof waar da ze zij zat. En ze zetten ze pertang daar nie. Ip heur sterfbedde hè ze ’t uitgebrocht. Ze’n koste zij nie doôgaan. ’t Was toch ’n toveresse of ezo entwadde.

SINSAG 0580 - Andere Hexenkünste    SINSAG 0580 - Andere Hexenkünste   

In 1871 is in Dadizele een boerderij afgebrand. Men heeft altijd gedacht dat de werkman van de boerderij het vuur had aangestoken. In werkelijkheid was de meid echter de schuldige. Op haar sterfbed heeft ze het bekend omdat ze anders niet kon sterven. Wanneer men de meid door de wal rond de boerderij liet waden, was ze daarna niet nat. De emmer met aardappelen stond altijd aan de zuidkant van de boerderij waar zij vertoefde. Nochtans had niemand de emmer daar gezet.

G. Speecke, Leuven, 1959

2.1 Heksen

west-vlaams (menen en omstreken)

232

1871

fabulaat

Dadizele    Dadizele   

Dadizele    Dadizele