Hoofdtekst
Dao waas ins e vroumes en die gong om hölp. Die hauw altied tegeslaag op de stel en alles. En ton gave ze häör de raod: "Met dat diêske (dooske)", zagte ze, "dat gaef ich dich mèt. Maa dat diêske mooste al daag biej dich höbbe", zag er, "en dan geiste al waatste höbs, in alle lokale mooste komme mèt dat diêske en es dat dan iever is, en dat geit daomèt iever, dan moos het mich trökbrènge".Dat waas e vroumes die zaag niks nao, die loot alles maar duor het zwaad uever Gods diek drieve en die gebierde nao niks. "Ja, now moot ich uch bedanke" zaet ze. "Now geit het good biej os, zoelang as ich mèt dat dieske höb rondgegange." "Dan hauw aan", zagte ze tiegen häör, "nowste dat dieske kwiet bès daste zoe al daag ins kieke geis. Maa de moos dat neet loslaote. Al daag mooste kieke guon", zagte ze, "en dan blief dat good guon." Maa ziej hauwen häör mèt e laeg diêsken opgesteurd. Maa die kièk noets nörges nao. Dow waas het weer ins get naogelaot, maa dow kaam ze weer nörges mier.
Beschrijving
Een vrouw die veel ongeluk had in haar stal, kreeg van iemand een doosje. "Met dat doosje moet je overal in de stal gaan kijken. Als je geen problemen meer hebt, dan moet je het doosje terugbrengen", had men haar gezegd. Een tijdje later kwam de vrouw terug met het doosje. "Ik moet je bedanken", zei de vrouw, "Sinds de dag dat ik dat doosje heb, is er niets meer fout gegaan". De vrouw was iemand die haar zaken nooit goed in het oog had gehouden. Het doosje dat ze had gekregen, was leeg. Het was gewoon een truukje geweest om ervoor te zorgen dat de vrouw overal in de stal ging kijken.
Bron
J. Venken, Leuven, 1968
Commentaar
2.1 Heksen
limburgs (maasvallei)
395
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Elen