MNIJS0083_0083_18971

De Duutsche schapers aan boeken.’t Mochte dor niemand in lezen. Mo de koeier, ip e zundag dat de schaper weg was, last er toch in. Je las en je las en ameki heel ’t hof liep vul mè roa vintjes. De schaper komt thuus en je zegt: "j’èt in m’n boek gelezen – Mo ’t is nog nie erg, je moe ze werk geven toe da’k were kom!" De koeier brak d’hoetvumme (houtmijt) of, mor in e wienk was da were upgebouwd deur die vintjes. Je smeet e zak liezoad in d’hoetvumme. Nu aan ze werk toe da de schapere were thuuskwaam. De schapere dei ze were weg.

Duitse schapers bezaten toverboeken waarin niemand mocht lezen. Op een zondag las een koewachter echter toch stiekem in een boek van de Duitse schaper die op de boerderij werkte. Even later liepen er allemaal rode ventjes rond op de boerderij. Toen de schaapherder thuiskwam, zij hij: "Jij hebt in mijn boek zitten lezen. Het is niet erg; je moet de ventjes werk geven tot ik weer terugkom". De koewachter brak de houtmijt af, maar in een mum van tijd hadden de ventjes die weer opgebouwd. Daarna goot hij een zak lijnzaad in de houtmijt, zodat de ventjes aan het werk bleven tot de schaapherder terugkwam. De Duitse schaper heeft de ventjes doen verdwijnen.

M.-R. Nijsters, Leuven, 1969

2.2 Tovenaars

west-vlaams (nw van houtland)

17.3

fabulaat

Duitse schaper    Duitse schaper   

Ettelgem    Ettelgem