ACORN0150_0151_12111 - Pastoor doet de Korreboel verliezen

M’iengen wieder in zèè en ‘k woaren ik ton azo e jaor of vichtiene of zestiene oed. En zegt die kappeting tegen mien... En omme wieder da net an boord dein m’iengen wieder in zèè goan, me sloegen wieder dat an. Mo nu ’t stoeg azo e joenge gèèsteliken op de kop al dikkelsten en zegten: “Perficiaa” zeiten “perficiaa”. En me zeien wieder mo... me zein wieder dao nieten tegen.En zegten die vint, die kappeting, da’s ’n oeden: “Oed eki” zegten “goed je düme tusschen je viengers, e go nieten kunnen doen a je”. Nu me gon in zèè; o m’in zèè goan me smieten üs net overboord; me sloan vast. Me verliezen den èèlt van üs net. Den anderen schiet üt, de kapting: “Ei’t nu ezien” zegten “mê grote godvers... dien ezel, die niewèèrd”.Cissen, me broere blüf an boord. Me voarden, je wit wê woa da ta meulen op de Blekker estoan êt, gunter. Me steken gunter op ’t strange ê me steken deur de dünen no die visscher die ze schip is en m’alen e nieuw net. Me sloan ’t an, me verliezen den èèlt, den èèlt! En da was deur die vint. En m’ên dikkels azo gevoaren.

SINSAG 0750 - Andere Zauberei.    SINSAG 0750 - Andere Zauberei.   

Toen een schip op het punt stond om uit te varen, stond op de kade een jonge geestelijke, die de hele tijd zei: "Perficiaa, perficiaa". De kapitein droeg de scheepsjongens op om hun duimen in hun vuisten te houden; op die manier zouden ze veilig zijn voor iedere vorm van toverkracht. Toen het schip pas op zee was en men het net uitgooide, liep het mis; het schip raakte vast, waardoor men de helft van het net verloor. Daarna ging men ergens een nieuw net halen. Ook van dat tweede net, verloor men echter de helft.

A. Cornelis, Gent, 1958

2.2 Tovenaars

west-vlaams (kust)

88

Omstreeks 1900

memoraat

Oostduinkerke    Oostduinkerke