ACORN0108_0109_12054 - Heks en het vertrek van de schepen

Ja, Miete de Lange, godomme, m’ên nog bie eur geweund, m’ên nog in èèn üs geweund, j’aam. On ze mosten e’twoar e schip in zèè goan, e sloepe - ze zein sloepe vroeger joaren ee - dat er e sloepe moest in zèè goan, en ze zaat zie op e poale woa dad under ende an vaste was, ze giengen zieder ni zeggen: “Madame, god e bitje weg wè.” Nei’s, ze giengen zieder wachten toe da ze giengde, en ton giengen ze dat ende lossen, en ton giengen ze in zèè goan. Ja, ze giengen nie weg goan wi, ze giengen in zèè nie goan. Joa’s Miete de Lange, wê, ze kos zie betoveren, zein ze, ze was zie betoverd. Ze woaren zeider benouwd van da vromêns. Z’aa zie e pangertje an eur oarme, en ze gieng zie etwoa mied ’n aansful of twèè, drieë gerrenoazen. Ze gieng zie doa mee roend.

SINSAG 0580 - Andere Hexenkünste    SINSAG 0580 - Andere Hexenkünste   

In Oostende woonde een heks voor wie iedereen bang was. De heks droeg altijd een mandje garnalen bij zich. Op een dag wilde enkele mannen met hun schip uitvaren. Het touw waarmee het schip was vastgebonden, zat echter rond een paal waarop de heks zat te kijken. Niemand durfde de heks te vragen op te staan. Men wachtte gedwee tot de heks uit zichzelf wegging.

A. Cornelis, Gent, 1958

2.1 Heksen

west-vlaams (kust)

31

fabulaat

Oostende    Oostende   

Oostende    Oostende