Hoofdtekst
Der wennen in lytsfeint en in greatfeint by in boer.
De greatfeint sei tsjin 'e lytsfeint: "Hwat sjuchstû der min út, jong. Hwat bistû meger en gammel."
De lytsfeint sei: "Ik yt oars goed. Mar nachts, dan ha 'k altyd in straf."
"Hoedat sa?" frege de greatfeint.
"Nachts komt de boerinne altyd by myn bêd en dan mat ik der altyd mei har op út. Alle nachten mat ik sizze: 'Over bergen en over dalen en over alle waterstromen.' En dan gean wy togearre fuort troch de loft en dat duorret de hiele nacht. Har pânse lit se achter. Dy leit by de boer op bêd."
De greatfeint sei: "Lit my dan mar us yn dyn bêd sliepe, dan krigestû rêst."
Dat wie goed. Mar doe't de boerinne by de greatfeint syn bêd kaem, sei er de spreuk in bytsje oars as de lytsfeint. Dat die er mei opsetsin. Hy sei net over bergen, mar door bergen en door dalen en door alle waterstromen.
Doe moest de greatfeint der mei de boerinne op út.
Mar nou duorre it hast in wike ear't se wer thúskommen. Al dy tiid hie de pânse fan 'e boerinne by de boer op bêd lein.
Mar dizze reis hie 't minske net smakke. Hja hie foargoed har bikomst fan 'e nachtlike reizen. Hja wie in nachtmerje.
De greatfeint sei tsjin 'e lytsfeint: "Hwat sjuchstû der min út, jong. Hwat bistû meger en gammel."
De lytsfeint sei: "Ik yt oars goed. Mar nachts, dan ha 'k altyd in straf."
"Hoedat sa?" frege de greatfeint.
"Nachts komt de boerinne altyd by myn bêd en dan mat ik der altyd mei har op út. Alle nachten mat ik sizze: 'Over bergen en over dalen en over alle waterstromen.' En dan gean wy togearre fuort troch de loft en dat duorret de hiele nacht. Har pânse lit se achter. Dy leit by de boer op bêd."
De greatfeint sei: "Lit my dan mar us yn dyn bêd sliepe, dan krigestû rêst."
Dat wie goed. Mar doe't de boerinne by de greatfeint syn bêd kaem, sei er de spreuk in bytsje oars as de lytsfeint. Dat die er mei opsetsin. Hy sei net over bergen, mar door bergen en door dalen en door alle waterstromen.
Doe moest de greatfeint der mei de boerinne op út.
Mar nou duorre it hast in wike ear't se wer thúskommen. Al dy tiid hie de pânse fan 'e boerinne by de boer op bêd lein.
Mar dizze reis hie 't minske net smakke. Hja hie foargoed har bikomst fan 'e nachtlike reizen. Hja wie in nachtmerje.
Onderwerp
SINSAG 0511 - Über Weg und Steg 
SINSAG 0511 - Über Weg und Steg 
Beschrijving
De oudste boerenknecht zei op een keer tegen de jongste boerenknecht: "Wat zie je er toch slecht uit, jongen. Wat ben je mager en zwak." De jongste boerenknecht antwoordde dat hij wel goed at, maar dat hij er 's nachts altijd met de boerin mee op uit moest. Hij moet dan zeggen: "Over bergen en over dalen en over alle waterstromen." De hele nacht gaan ze dan voort door de lucht. Haar pens laat ze achter bij de boer in bed. De oudste boerenknecht bood aan dat hij een nachtje met de boerin weg zou gaan, zodat de jongste eens wat rust kon krijgen. Maar toen de boerin bij het bed stond, zei de knecht de spreuk net iets anders; hij zei niet over bergen, maar door bergen en door dalen en door alle waterstromen. Nu duurde het haast een week voordat ze weer thuiskwamen. Al die tijd had de pens van de vrouw bij de boer in bed gelegen. Maar deze reis was het mensje niet bevallen. Ze had voorgoed haar bekomst van de nachtelijke reizen. Zij was een nachtmerrie.
Bron
Corpus Jaarsma, verslag 112, verhaal 14
Commentaar
1 oktober 1966
Über Weg und Steg & TM 3110 De pens in het bed
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21